Het Beste van Peter Hinssen (4)

In 2009 verschijnt ‘Business/IT Fusion’, het boek van IT-ondernemer Peter Hinssen. Naar aanleiding hiervan zet de redactie van Smart Business Strategies de tien ‘beste’ columns, die Hinssen de voorbije acht jaar voor dit blad schreef, online.

Lezers van Smart Business Strategies, en deze site, kunnen het boek van Peter Hinssen, dat nu al verkrijgbaar is, overigens krijgen aan een voordeelprijs, 38 in plaats van 48 euro. Ga naar it-fusion.com en gebruik voordeelcode MINOC.

De tien columns van Hinssen vullen de laatste tien dagen van 2008, en elke dag komt er één column online. Zoals het een top 10 beaamt, gaan we van 10 naar 1. Nummer 4 is ‘Van Afrika tot in China’ uit 2005:

Van Afrika tot in China

Vorige maand heb ik het ongelooflijke genoegen gehad om met Siemens naar Afrika te reizen, en aan den lijve te ondervinden hoe het hart van technologie in het zwarte continent klopt. Ik ben als een ander mens teruggekeerd. Het concept ‘radicale herverdeling van rijkdom en welvaart’ wordt door telecommunicatie immens versneld, en daar zullen wij, maar nog veel meer de generatie na ons, de enorme impact van voelen.
Siemens heeft vanuit België een zeer belangrijke export van telecommunicatie naar Afrika. Historisch zijn wij Belgen altijd al een beetje Afrikakenners geweest, en door deze kennis heeft Siemens België een cruciale rol in het Afrikaanse zakendoen. Hun hoofdkwartier ligt in Dakar, het uiterste Westelijke puntje van Afrika in Senegal. Afrika is een echte belevenis. Vanaf het moment dat je het vliegtuig afstapt ruikt het anders, voelt het anders, en is het ook anders. Hallucinant zijn de enorme massas mensen die krioelen in de voorsteden van Dakar, overal winkeltjes en ondernemers, overal activiteit.

Het is duidelijk dat Afrika een technologisch golf overslaat. Geen kat die nog investeert in vaste telefonie, Afrika goes straight to mobile. Ik heb geen telefoon gezien in Senegal, maar iedereen heeft er wel een mobieltje. Afrika is al lang niet meer het continent waar de ouwe brol die in Europa niet meer verkocht werd, afgezet werd. Alhoewel, aan de auto’s te zien misschien nog wel. Maar op telecom vlak is Afrika state of the Art. Als je het neusje van de zalm van mobiele VoiceOverIP wil zien, dan moet je in Kenia gaan kijken. Afrika gaat hard op telecom vlak, en heeft geen last van de wet van de remmende voorsprong. Er is toch nog niets.

Wat me het meest bijbleef is een bezoek aan het grootste call-center in Dakar. Meer dan 700 call-center operatoren werken daar in shiften om outbound tele-sales te doen naar Frankrijk. De Senegalezen die het beste Frans kunnen (en het is een oude Franse colonie geweest) worden zorgvuldig geselecteerd, en worden gedrild om de meest complexe televerkoop te doen. Het doet een beetje raar aan om in een immense zaal vol met gesluierde Senegalese vrouwen, hun abonnementen op France Telecom te horen verkopen, en luxe-vakanties in Club Meb aan rijke Parijzenaars te horen aansmeren. En zeer succesvol, de hit-rate van dit call centre is veel hoger dan Franse call centers, aan een fractie van de prijs.

De gemiddelde lonen van de operatoren zijn 300 Euro in de maand, maar ze krijgen een fixe bonus op hun performance in het call-center. Dat ze gouden zaken doen is duidelijk, het centrum breidt uit naar 2.500 operatoren, en de oprichter had de week ervoor net zijn eigen prive-jet aangekocht. En ook geen afgedankte brol, nee een state of the art brand-nieuw vliegtuig. Technologisch een droom, met een fully-redundant VoiceOverIP link naar Parijs, zodat de calls uit Frankrijk ‘lijken’ te komen. Lokaal de snelste groeiende werkgever in de private sector. Ironisch hoe de ouwe Franse kolonialist, nu een ideale target is voor ondernemers die vanuit de kolonie terugslaan.

En dan begin je vragen te stellen over hoe snel het zal evolueren. Hoe snel zal de kloof tussen arm en rijk, tussen have en have-nots versmelten, onder andere door de opkomst van telecom. De verschuiving is volop bezig. Iedereen heeft de mond vol van productie die naar China gaat, en dat we geen manufacturing jobs meer gaan overhouden in Belgie. Zelfs in Afrika voel je het gele gevaar.

Telecom infrastructuur was vroeger het domein van de ‘usual suspects’: Siemens, Alcatel, Lucent, Nortel, Cisco. Maar hun wereldje wordt grondig door elkaar geschud door de opkomst van enorm ambitieuse Chinese spelers. Een van die sterren is <Huawei> Telecom. Tien jaar geleden onbestaande, nu de echte challenger van de Siemens en de Alcatels van deze wereld. Beangstigend om te zien hoe zij tewerk gaan. In Afrika bijvoorbeeld, slaan zij de ene grote deal na de andere, en met de meest geavanceerde technologie. Soms hoor je wel een zuurpruim beweren dat hun producten toch wel erg goed lijken op de producten die wij in China hebben laten produceren, en dat ze toch wel heel veel geleerd hebben van te kijken naar de oplossingen die wij daar geplaast hebben, maar dat zal wel wrok zijn. Interessant is dat de Chinezen ongelofelijke handelaars blijken te zijn. Ze maken deals waar geen ander Westers bedrijf zaken kan doen. Sommige Afrikaanse landen zijn quasie bankroet, en hebben helemaal geen liquide middelen om te betalen, maar dat is voor Huawei geen probleem. De Chinezen willen het zelfs gratis leveren, maar dan in ruil voor ertsen en mineralen. Dat is in de booming economy in China hard nodig, en dat heeft Afrika. Schitterend toch dat ruilhandel gebruikt wordt om een state-of-the-art broadband backbone te installeren in een doodarm land.

Internet heeft al lang de ‘death of distance’ gerealiseerd, en nu beginnen we dat ook aan den lijve te voelen. Prijs en cost-competitie is het elektronisch tijdperk ingegaan, en wij Westerlingen reageren veel te traag om er op te kapitaliseren. Het wegwerken van onevenwicht in de wereld zal natuurlijk niet overnight gebeuren, en wij zullen waarschijnlijk geen boterham minder om eten, maar onze kinderen en kleinkinderen die zullen dit fenomeen aan den lijve ondervinden. In de vorige generatie waren de ouders tevreden als dochterlief met nen dokteur of nen advocaat thuiskwam. Misschien zullen wij nog hopen dat dochterlief met een Chinees naar huis komt. Of wie weet, een Afrikaan.

Peter Hinssen, out of Africa