Slow IT
Allereerst een dikke proficiat aan Smart Business. 100 Nummers is niet niets, integendeel. Dat is toch bijna zo’n 10 jaar geschiedenis van IT dat de revue gepasseerd is. Het is schitterend om door 100 nummers van Smart Business te bladeren om te zien hoeveel nieuwe dingen we op die periode hebben zien ontstaan, maar aan de andere kant zien we dat een heleboel dingen op die 10 jaar nog niet zo denderend veel veranderd zijn…
We zijn in onze branche eigenlijk heel slecht in het voorspellen van de toekomst. 2009 is een mooi moment om eens tien jaar terug te kijken, maar misschien ook om tien jaar vooruit te kijken. Tien jaar terug zitten we in 1999, het toppunt van de eerste Internet bubble, en who knows waar we in 2019 zullen uitkomen.
2019 is trouwens ook het jaar waar een van mijn favoriete films zich afspeelt: Blade Runner. Een briljante science-fiction ‘film noir’ met een onwaarschijnlijk decor van gigantische metropolissen, vliegende auto’s, replicants en Off-World Colonies. Kans is klein dat we dat nog in de volgende 10 jaar zullen realiseren. Het grappige van Blade Runner is dat ALLES ongelooflijk geavanceerd is, behalve de computers: die zien er gewoon echt belachelijk uit.
Het valt mij vooral altijd op hoe lang dingen kunnen meegaan in de IT branche. De Mainframe bijvoorbeeld. Als ik terugdenk aan 10 jaar geleden, dan waren de speculaties niet uit de lucht over het ‘Einde van de Mainframe’, ‘the Death of the Mainframe’. Raar, hij staat er nog altijd in de kelder.
Vandaag de dag draait nog altijd 80% van de data ter wereld op een mainframe. En wat blijkt: die goeie oude mainframe biedt nog altijd de beste reliability, de beste cost-efficiency, de beste security van alle mogelijke computer systemen. De laatste tijd is het grote Mainframe monster zelfs ten tonele gesleurd om als dé oplossing voor Green IT te dienen, nu blijkt dat de mainframe zelfs enorm CO2-minded is. Stel je voor: die goeie oude mainframe als the "Green Monster". En wij hadden hem 10 jaar geleden bijna met het groot huisvuil aan de straat gezet.
Wij gooien ook bijna nooit iets weg in de IT. Als er één bende verzamelaars is, dan zijn het wel de IT’ers. Wij vinden het zo’n zonde om iets weg te gooien, dat we er een woord voor gevonden hebben: ‘Legacy Systemen’. Klinkt veel beter, maar eigenlijk is het gewoon een dekmantel voor ‘Ouwe Rommel’. Het jammerlijke is dat we die oude dingen eigenlijk niet meer kunnen onderhouden, maar ondertussen nog altijd cruciaal zijn. We gooien niets weg, maar ondertussen is de brave man die het gebouwd heeft allang onder een tram gelopen of zit hij weg te kwijnen in een rusthuis. Als je vandaag een ‘stretched limousine’ ziet voorrijden voor een Ouwmannekeshuis, dan komen ze een Cobol-programmeur ophalen, want die moeten we met de grootste egards behandelen tegenwoordig.
Tegelijkertijd zijn we als IT’ers enthousiast over alles wat ‘new and shiny’ is. We kunnen met onze vingers maar niet van de nieuwigheden afblijven. Dat is wel heel grappig als je een tiental jaar terugblikt. Neem nu mobile. Tien jaar geleden hadden we het WAP debacle. Alles ging Internet – Mobile zijn, iedereen MOEST een WAP-telefoon hebben of je was een echte loser, en als je bedrijf niet mobiel ging, dan kon je er wel een kruis over maken.
What a joke. WAP was waarschijnlijk de grootste zeepbel die we in onze technologiesector gehad hebben, en een van de grootste teleurstellingen voor de gebruikers.
Fast forward tien jaar later. Ik kan nu op mijn iPhone alles doen waar we toen van droomden. Internet begint werkbaar te worden op mobiel, applicaties zijn er volop, de gebruikers smullen er van, en het begint zelfs economisch verantwoord te worden. Maar het heeft tien jaar geduurd om de vertaling te maken van de initiële hype naar mainstream.
Ander voorbeeld, ASP. In 1999 kon je geen magazine openslaan of ‘Application Service Providers’ werd als dé next, next wave aangekondigd. Een paar jaar later was de hype over, maar werd het ‘Saas’: software as a service. En vandaag zien we ‘Cloud Computing’ ineens een reality worden. ASP, SaaS en Cloud zijn in principe net hetzelfde, maar het heeft tien jaar nodig gehad om het te vertalen van hype naar mainstream.
En dat is voor mij wel de leukste conclusie na het lezen van 100 nummers Smart Business: we zijn constant verblind door het nieuwe, maar eigenlijk zit er veel tragere onderstroom in onze technologie-sector. Er is een soort ‘Slow IT’ movement die werkt op veel langere cycli, die inderdaad tien jaar nodig hebben om een technologie echt te laten rijpen.
In de food sector heb je na de ‘Fast Food’ cultuur nu ook de ‘Slow Food’ movement. Wij moeten ook in onze branche misschien wat meer de ‘Slow IT’ movements in de gaten houden. Af en toe eens afstand nemen, eens rustig 100 nummers van Smart Business doornemen, en daar met een goed glas rode wijn met goed gezelschap eens rustig over doorbomen met een heerlijke slowe maaltijd.
