IT is probleem én oplossing CO2-uitstoot
Green IT is hot. Op zowat alle bedrijfssites vind je vandaag een groen en groener aanbod. Met de 20-20-20-agenda legt ook de Europese Commissie veel eieren in de ICT-korf om de CO2-uitstoot in de andere sectoren terug te dringen.
De ICT-sector zou rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor “slechts” 2% van de CO2-uitstoot. Allerhande (in Europa ontwikkelde?) slimme technologieën moeten de reductie en vernieuwing in transport, bouw, industrie, energieproductie, enzovoort doen halen. IDC lanceerde er al een nieuwe barometer voor.
Het is helaas ook een beetje zoals met de groene auto’s op het autosalon. Elk merk, elk model heeft zijn eigen groene touch. Ook al verbrandt de Rolls 12 liter per 100 km. In Helsingor, in alle opzichten net voor Kopenhagen, hielden de werknemersafgevaardigden uit de sector dit een kritisch tegen het licht. Dat geeft meer dan één nuance.
Green IT is immers niet alleen CO2-uitstoot, maar vooral duurzame ontwikkeling. De sector is een deel van de oplossing, maar genereert ook problemen. Neem alleen al de opgang van digitale televisie ten nadele van de energiezuinige analoge kabel. Moest dit echt met zeer slordig ontworpen energievreters aan het einde van de kabel?
CO2-boost voor de transportsector
De technologie laat telewerk en minder transport toe. Maar de sector ontwikkelt zelf een businessmodel waarbij de verguisde transportsector ook een CO2-boost krijgt. Bij een bezoek aan Bangalore laat de projectmanager van Infosys me trots zien met hoeveel mensen ze daar werkten voor Belgacom… maar ook dat hij Brussel goed kent omdat er voortdurend contingenten werknemers heen en weer vliegen.
De Europese Commissie geeft zelf het slechte voorbeeld: door haar prijsdruk kan een Brussels IT-bedrijf een contract alleen afsnoepen door de IT’ers op de site van Brussel met volle vluchten van en naar Athene te vliegen. Daar gaat de bijdrage aan de CO2-uitstoot.
Ethisch ondernemen
En wat met de sociale aspecten van duurzame ontwikkeling? Ondanks bedrijfslabels en corporate values verslechtert de situatie jaar na jaar. Neem nu GeSI. Een interessant project met zeer ambitieuze doelstellingen. Maar stel de vraag, bij wijze van voorbeeld, aan GeSI-lid HP wat dat ethisch ondernemen betekent voor het eigen personeel, en je krijgt een eerder beschamend antwoord. Via GeSI zien ze toe op de onderaannemers. Zelf zijn ze geenszins gebonden…
Wil de sector echt duurzaam zijn en bijdragen tot de ontwikkeling van duurzame job met een hoge toegevoegde waarde in Europa, zal het niet volstaan “smart technologies” aan te rijken aan de anderen. De hand moet in eigen boezem.
Een beter voorbeeld vinden we vandaag al bij TCO. Van ergonomie en straling in de jaren ‘70, gingen de steeds strengere labels ook kijken naar recuperatie en recyclage. De volgende generatie zal ook sociale normen opleggen.
In Zweden krijg je aan een bedrijf geen pc verkocht of hij is gecertificeerd door TCO. Met een positieve kwaliteitsspiraal als gevolg. Kunnen we zo werken aan een “Green New Deal” waarmee we ons niet beperken tot vingerwijzen naar de anderen?
