Innovatie en frustratie
Innovatie is de laatste jaren zeker kandidaat voor meest misbruikte term in onze maatschappij, op eenzame hoogte met andere dooddoeners zoals corporate governance en duurzaam ondernemen. Ik heb soms heimwee naar de jaren tachtig toen ik als jonge onderzoeker gewoon in een hoekje in een groot Europees elektronicabedrijf leuke dingen mocht doen op de net uitgevonden Sun-workstations, toen nog zeldzaam op het Europese continent.
Toen hield de echte economie zich nog niet bezig met exotische zaken als software en biotechnologie. Af en toe kwam er op ons bedrijf een Duitse directeur over uit het verre München om zich te buigen over onze activiteiten. Toen een van hen doodleuk poneerde dat het wel leuk was dat jonge mensen binnen het bedrijf konden spelen met concepten als artificiële intelligentie, en na die opmerking onmiddellijk overging naar de orde van de dag, namelijk het verkopen van telefoonnetwerken en nucleaire installaties, had ik het wel begrepen. Ik stapte over naar een klein Canadees softwarebedrijf en begon aan een omzwerving in startersland.
Het voerde mij van Oostkamp over Toronto en Leuven naar Dallas en terug naar Gent, maar er was zeker een constante les die ik uit die omzwervingen meenam, en ja, het is ook een dooddoener. Innovatie draait om mensen, ondernemers die – tegen de stroom in – hun droom najagen.
De laatste vijf jaar ben ik, als CEO van IBBT, dagelijks met research en innovatie bezig. Ik kom in aanraking met universiteiten, beleidsmakers, ondernemers, grote en kleine bedrijven, multinationals en starters.
Ik blijf geboeid door nieuwe ideeën en het enthousiasme van mensen die deze ideeën willen waarmaken. Maar ik kan me soms ook blauw ergeren aan de theorieën van saloninnovatoren die nog nooit in een bedrijf het einde van het kwartaal hebben meegemaakt. Wanneer die belangrijke klantenopdracht het verschil maakt tussen een prachtig of een volkomen mislukt kwartaalresultaat.
Ik zal het in deze blog dus zeker niet enkel hebben over technologische innovatie. Commerciële strategie, nieuwe businessmodellen en marketing zijn zeker even belangrijk, zo niet belangrijker in het succes van nieuwe ventures.
En af en toe zal ik niet laten mijn frustratie te ventileren, als een wonderdokter opnieuw het innovatiemiddel van stal haalt om plotsklaps de autosector in Vlaanderen te redden of een nieuw Silicon Valley in een Vlaamse provincie te lanceren.
