Digitale horror
De geschiedenis in IT wordt bijna altijd voorgesteld als één groot spannend succesverhaal. En ik geef het toe: dit managementblad doet daar ook aan mee. Wij schrijven maandelijks over technologie en wat het voor uw bedrijf kan betekenen. Wij vinden IT te belangrijk om het enkel aan informatici over te laten. En gelet het huidige succes van technologie, denk maar aan de doorbraak van smartphones en tablets, vinden niet IT’ers dat ook.
Maar de IT-medaille heeft ook een keerzijde. Dan denk ik bijvoorbeeld aan die vele mislukte IT-projecten die de overheid miljoenen euro’s kosten. Of aan het kleinschalige huis-, tuin- en keukenleed. De smartphone die ik onlangs kocht en die ik – om God weet welke reden – tótaal niet aan mijn carkit kon koppelen. Terwijl het met een ander toestel van dezelfde fabrikant wel lukt. Of de vrij dure iPhone van die taxichauffeur die me onlangs vertelde dat hij bijna alles kon doen met het toestel, van betalingen ontvangen tot klanten lokaliseren. Behalve telefoneren, want daarvoor was het bereik meestal ontoereikend.
IT heeft een lange geschiedenis van mislukkingen. En een behoorlijk aantal daarvan staan beschreven in IT Leaks, een boek van mijn Nederlandse collega Dré de Man. Een boek dat leest als een gigantisch brokkenparcours waar zelfs de Griekse regering van zou schrikken. Digitale horror à la Stephen King. We lezen hoe de maanlanding bijna op een fiasco uitdraaide. Hoe de eerste werkende computer – een project van de Amerikaanse overheid – voortdurend stuk was. Dat het besturingssysteem van de eerste pc brol was (en eigenlijk een succes kon worden omdat de Apple III een nog grotere mislukking bleek). Allemaal lang geleden, denkt u misschien. Maar vraag is of vandaag alles vlekkeloos loopt. Niet dus. Al is het maar omdat er in IT niets verdwijnt. De mainframe van ruim veertig jaar staat er nog altijd. Alleen zijn er talloze technologieën bovenop gekomen.
IT Leaks doet uit de doeken hoe het ooit zover is kunnen komen. Waarom loopt er zelfs vandaag nog zoveel mis met IT? Simpel: omdat IT te veel op productie is gericht en te weinig op kwaliteit. IT’ers , en af en toe ook de hele industrie, lijken vaak heel erg op jongetjes met Lego-speelgoed. Jongens die het leuk vinden om te bouwen en te bouwen. Zo volgt de ene hype na de andere en zijn standaardonderdelen binnen een paar jaar alweer verouderd.
Om de belofte van IT waar te maken, moeten we echter uit een ander vaatje tappen. We moeten niks spectaculairs doen. We laten de olifanten en danseressen thuis. Neen, we proberen iets te maken, te organiseren of te ontwikkelen dat bedoeld is om elke dag gewoon probleemloos te werken. Saai, dat geef ik toe. Maar dat nemen we er dan maar bij.
