Droamen in San Francisco
Begin september trok deze journalist een weekje naar de VS. Het hippe San Francisco om precies te zijn. Op uitnodiging van Intel woonde ik er het behoorlijk geeky Developer Forum bij. Dat was al de zesde of zevende keer, dus het was niet alsof ik het onbekende tegemoet trad. Zeker niet.
Alleen wilde ik deze keer het gemak van mobiel internet meenemen naar de VS. Andere jaren vertrouwde ik steevast op Wi-Fi hotspots. Die zijn ginder volop te vinden, maar aan de alomtegenwoordigheid van mobiel internet kunnen hotspots niet tippen, zelfs niet in San Francisco.
Ik wilde ook zonder moeite bloggen, Twitteren, foursquaren en wat nog allemaal meer zonder telkens een onbeveiligd (en gratis) hotspot te moeten zoeken.
Mijn Proximus Generation Connect prepaidformule bleek belachelijk duur te zijn voor wat betreft dataroaming. Omdat ik het op de Belgacom website niet meteen terugvond, moest ik aan Twitter-robot Eva van Belgacom de exacte tarieven vragen.
Antwoord: zo’n 15 euro per 10 MB. Dat was dus een no-go, zoals verwacht. Daarom dat ik een Droam bestelde. Dat is een draagbare mi-fi die je huurt, en die wordt voorgeïnstalleerd met een lokale sim-kaart met daaraan gekoppeld een bepaald datavolume.
Voor de VS heb je twee keuzes bij Droam: surf je via 3G dan kun je onbeperkt (!) surfen. Hetzelfde via 4G is beperkt tot een limiet van 1 GB.
Huren
Eigenlijk betaal je vooral de huur. In mijn geval kwamen de kosten uit op zo’n 90 euro voor de 4G-versie voor anderhalve week. Tegenvaller was wel dat de verzendkosten naar België (Droam is Nederlands) een stevige 33 euro bedroegen.
Je krijgt dan wel meteen een voorbedrukte envelop om de Droam bij terugkomst weer terug te sturen per koerier. Een bedrag van 183 euro werd via mijn kredietkaart voorlopig aangerekend. 150 euro daarvan is bedoeld als waarborg. De afrekening gebeurt pas (veel) later. Straks meer daarover.
Het pakketje dat ik enkele dagen voor mijn reis ontving, bevatte naast de Droam mi-fi nog een USB-lader voor gebruik in de auto, en een Amerikaanse lader. Van een handleiding geen spoor. Mijn Droam bleek een exemplaar van ZTE te zijn. Hij was niet veel groter dan een luciferdoosje, en uitgerust met een lcd-schermpje waarop je het aantal verbonden clients (maximaal 5) en de connectiviteitsstatus kunt aflezen. Handig. Meer moet dat niet zijn.
Eenmaal in San Francisco geland, zette ik de Droam aan, en had ik vrijwel ogenblikkelijk een 4G-connectie. I like!
Ik heb in San Francisco jammer genoeg geen fatsoenlijke snelheidstesten gedaan met de 4G Droam. Wat mij vooral opviel was dat ik praktisch overal effectief een 4G-verbinding had, dat die voldoende snel was (ik gok tussen 5 en 10 Mbit/s) en dat deze in mijn geval sneller bleek dan de Wi-Fi op hotel.
Het resultaat was dat de Droam constant aanstond, waar ik me ook bevond. Enkele bijzondere dingen die ik deed met mijn 4G Droam:
- Videochatten via Skype met mijn vrouw. Ik liet ze live de Golden Gate-brug meebeleven tijdens een fietstochtje.
Een Hangout On Air organiseren vanaf de stoep van het Buena Vista Center, waar Apple de persconferentie van de iPhone 5 stond voor te bereiden.
- Collega journalisten het wachtwoord geven van mijn Droam zodat ze online konden gaan als ze buiten Wi-Fi-bereik waren. Ja, toen was ik even populair.
Al bij al ben ik tevreden over mijn eerste Droam. Het apparaat werkte zoals beloofd, en die twee keer dat ik niet onmiddellijk verbinding kreeg, herstartte ik de mi-fi en klaar.
Wel raad ik aan om een USB-batterij mee te nemen om de Droam onderweg te kunnen opladen.Mijn exemplaar hield het tussen 4 en 6 uur uit op een volle batterij. Dat is te kort om een volle dag mee op stap te nemen.
Ook was ik me totaal niet bewust van het dataverbruik, al kan dat wel opgevolgd worden door naar een speciale url te gaan vanaf de Droam (niet getest).
Klantenservice
Wel raad ik Droam.nl aan om dringend wat te doen aan hun backoffice systeem en klantencommunicatie. Keurige bevestigingen via e-mail, zowel van verzending als de betaling en andere orderinformatie verwacht ik wel van een modern webbedrijf. Net zoals een online account voor strakke opvolging. Niets van dat alles.
Ik heb Droam meteen na mijn bestelling moeten bellen om zeker te zijn dat mijn order goed was doorgekomen. Ook qua betaling heerste er wat onduidelijkheid. Zoals gezegd ging er 183 euro van mijn kredietkaart. Dit gebeurde op 5 september 2012. Het is nu eind oktober en nog altijd wacht ik op de definitieve afrekening van Droam.
Niet erg klantvriendelijk, en dus belde ik twee weken geleden naar Droam om meer info. Bleek dat ze wachtten op de afrekening uit de VS voor ze mijn definitieve factuur kunnen opmaken. Dat snap ik. Alleen hadden ze die lange wachttijd wat pro-actiever kunnen communiceren.
Zelf kopen?
Achteraf bekeken had ik misschien beter zelf een mi-fi gekocht. Zeker als je zo’n ding een paar keer per jaar nodig hebt, komt dat goedkoper uit dan telkens een Droam te moeten huren. Voor ongeveer 100 euro heb je al een 3G mi-fi.
Je moet dan nog zelf voor een sim-kaartje zorgen en het nodige krediet. Misschien zit daarin wel het gemak van Droam: ze maken het je echt makkelijk. Geen kopzorgen. Voor Belgen is Droam een pak minder interessant door de toch wel hoge verzendkosten.
