NASA stuurt autonome robots naar ijsmanen van Jupiter en Saturnus
Met het ambitieuze SWIM-project (Sensing With Independent Micro-swimmers) wil NASA autonoom opererende onderwaterrobots inzetten om de oceanen van deze manen te verkennen. De robots zijn ongeveer 12 centimeter lang en worden in teams vervoerd door een zogenaamde cryobot, een cilinder die nucleaire energie gebruikt om door de dikke ijskap te smelten.
De cryobot zal tientallen van deze microbots afleveren in het water, waar ze zelfstandig opereren. Het idee is om door samenwerking in teams gegevens nauwkeurig te verzamelen. Dankzij hun sensoren kunnen de robots temperatuur, druk, zuurtegraad, elektrische geleidbaarheid en chemische samenstelling meten, allemaal met technologie ter grootte van een chip van slechts enkele millimeters.
Waarom onderwaterrobots?
“Waarom zou NASA onderwaterrobots ontwikkelen voor ruimteverkenning?” vraagt Ethan Schaller, projectleider bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory aan Wired. “Omdat er plekken in ons zonnestelsel zijn waar we naar leven willen zoeken, en we geloven dat leven vloeibaar water nodig heeft.”
De zoektocht naar buitenaards leven krijgt hiermee een fascinerende nieuwe dimensie. Terwijl de autonome robots nog in ontwikkeling zijn, bereiden projecten zoals SWIM en ESA’s Jupiter Icy Moons Explorer de weg voor een nieuwe generatie ruimteverkenning.
Oceanen van zout water
IJsmanen zoals Europa, met een diameter van ongeveer 3.120 kilometer (een kwart van de aarde), hebben een ijskorst die naar schatting tussen de 3 en 30 kilometer dik is. Daaronder ligt een oceaan, zo’n 100 kilometer diep, gevuld met zout water. Deze oceaan bevat naar schatting twee keer zoveel water als alle oceanen op aarde samen.
Het fenomeen tidale verwarming, veroorzaakt door de enorme zwaartekracht van Jupiter, houdt deze oceaan vloeibaar. Terwijl Europa misschien de bekendste is, zijn ook andere manen zoals Ganymedes, Callisto, Titan en Enceladus mogelijke oceaanwerelden. Water, essentieel voor leven zoals wij het kennen, maakt deze manen een logische plek om naar tekenen van leven te zoeken.
Met technologieën die de grenzen van innovatie verleggen, zou NASA wel eens dichter bij het antwoord kunnen komen op de eeuwenoude vraag: zijn we alleen in het universum?
