27 september 2013 11:57

Cédric Van Loon

Test Samsung Galaxy Note 3: Prijzig paradepaardje

Voordelen

Penfuncties

Schermkwaliteit

Hardware

Autonomie

Nadelen

Prijs

Geen optische beeldstabilisatie

Aanbevolen prijs: €749

Waar te koop?

Totaalscore 8

Topspecificaties aan een pittige prijs: de Note 3 heeft zowat alles wat je van een smartphone verwacht. En toch is het niet de allerbeste keuze.

Twee jaar geleden heeft Samsung met de Note een volledig nieuwe markt aangeboord, met succes. Destijds werd een schermgrootte van 5,3 inch als monsterlijk aanzien, tegenwoordig kan het maar niet groot genoeg zijn. De Note-reeks is daarom ook jaarlijks gegroeid. De Note 3 klopt af op 5,7 inch, alweer 0,2 inch groter dan zijn voorganger. Bigger is better?

Veiligheid

Samsung heeft met de Note 3 alweer op veilig gespeeld. Op het eerste gezicht lijkt het een opgepompte versie van de Galaxy S4. Alleen de achterkant valt op, want die lijkt van leder te zijn. Samsung wil dan ook dat je de Note bekijkt als een lederen notitieboek, al is het natuurlijk gewoon plastic. Toch ziet het er leuk uit en is het krasvast. Storen doet het ons in geen geval.

Het paradepaardje van Samsung is het Full HD Super AMOLED-scherm. AMOLED zorgt voor een minder mooi wit, maar zwart is hierdoor wel pikzwart. Of je nu LCD of AMOLED verkiest is voornamelijk een persoonlijke keuze. De Note II, net als de eerste Note, had al een 720p-scherm.

De sprong naar 1080p is beperkt zichtbaar. Ik moet zelfs vaststellen dat de wit minder blauw oogt op de Note II. Leg je beide naast elkaar, dan zie je wel een verschil in scherpte, maar ik betwijfel of je dat als doorslaggevend kan bestempelen.

Spierballen

Samsung heeft alles in de strijd gegooid om van de Note 3 het allerbeste toestel van dit eindejaar te maken. Binnenin zit een krachtige Qualcomm Snapdragon 800 quadcoreprocessor die tegen 2,3 GHz werkt. Samen met de Nvidia Tegra 4 is dit de krachtigste SoC van het moment, met als gevolg dat ik deze smartphone op geen enkele hapering kan betrappen. De Note 3 heeft zelfs 3 GB RAM aan boord, alhoewel ik het extra voordeel tegenover 2 GB RAM durven te betwijfelen. Leuk om met de spierballen te rollen naar de concurrentie.

Op vlak van de camera speelt Samsung het veilig. In de Note 3 zit een 13 megapixelcamera, maar eentje zonder optische beeldstabilisatie. Dat betekent minder scherpe foto’s bij kleine bewegingen – niet onbelangrijk voor een lichte smartphone. Nokia en HTC doen het al, en LG krijgt die stabilisatie zelfs klaar in een 13 megapixelcamera.

Ik zie geen reden waarom Samsung dit niet in de Note 3 heeft verwerkt. Als ik naar het prijskaartje kijk, verwacht ik namelijk het allerbeste. Bovendien ligt de camera niet helemaal vlak, met een welbekende ‘bobbel’ aan de achterkant als gevolg.

Trekt ie dan wel goed foto’s? De Note 3 is snel en trekt bij goede lichtomstandigheden prima foto’s. Bij donkere omgevingen heeft hij het echter een stuk moeilijker. Tijdens het filmen valt het gebrek aan optische stabilisatie nog meer op, ondanks dat de beeldkwaliteit bijzonder goed is.

Samsung heeft nog een extra toetje voor de Note 3: 4K-opnames. Toegegeven, weinigen hebben al een tv in huis die met dat formaat om kan, maar het blijft een knap staaltje techniek voor zo’n kleine behuizing.

Pennetje

Vergeleken met de andere smartphones heeft de Note 3 een extra troef: het pennetje. De Note II was al een prima upgrade qua penmogelijkheden, maar de Note 3 gooit er nog een hoop verbeteringen en extra’s bovenop. Het is een geperfectioneerde update: je voelt dat Samsung het Note-concept in de vingers heeft.

Dankzij de Wacom-schermtechnologie reageert het scherm op de minste beweging met de pen. Je hoeft zelfs het scherm niet helemaal aan te raken om het puntje zichtbaar te maken. Hier schuilt de grootste nieuwigheid van de Note 3: Air Command. Klik je op de knop op de pen wanneer die boven het scherm ‘hangt’ voor een nieuw snelmenu. Hierin zitten vijf functies verwerkt: Actie-memo, Plakboek, Schrijven op scherm, S Finder en Penvenster.

Slim snelmenu

Actie-memo is de slimste van alle vijf op vlak van schrijfherkenning. Schrijf een telefoonnummer, e-mailadres of zoekopdracht in het venster, en klik op de bijhorende actie. De herkenning is niet altijd vlekkeloos, tenzij je met drukletters schrijft.

Plakboek is de leukste van allemaal: trek een cirkel rond de inhoud dat je wilt bewaren, en sorteer het in een soort plakboek. YouTube-video’s, online artikelen, foto’s, het kan allemaal. Bekijk het als een Pocket-alternatief, met meer functies. Schrijven op het scherm spreekt voor zich: bewaar een screenshot met geschreven tekst erop.

S Finder heeft minder te maken met de pen, maar vormt een handige zoekmachine voor alles op je toestel. Door middel van een woord, een actie of een foto kan je op je toestel opzoeken wat je nodig hebt. Penvenster tenslotte is de minst interessante: teken een vierkant op het scherm en lanceer daar een app in. Omdat het enkel de Samsung apps ondersteunt, is het eerder beperkt. Zelfs Chrome kan je niet selecteren.

De vraag is echter of je dat pennetje nu veel gaat gebruiken. Ik ken verschillende Note-gebruikers die de Note hebben gekozen voor zijn schermgrootte, maar de pen bijna nooit gebruiken. Ik heb me twee weken lang geforceerd om het regelmatig te gebruiken, maar ik persoonlijk kan er maar beperkt een meerwaarde van inzien (behalve dat je geen vettige vingers op het scherm zet). Enkel de Plakboek-functie stimuleerde mij om de pen te gebruiken. De technologie werkt perfect, aan jou om in te schatten of het een meerwaarde biedt.

Knox

Samsung heeft het voortouw genomen van alle Android smartphonefabrikanten om een bedrijfsveilige oplossing aan te bieden. Het resultaat daarvan is Knox: een hardwarematig gesplitste omgeving tussen werk en privé. In feite identiek aan de oplossing van Blackberry, maar voorlopig nog minder sterk geïntegreerd. Knox wacht in je statusbalk om te starten mits een eigen wachtwoord.

Wat volgt is een volledig aparte Android-omgeving waar elke app wordt bijgestaan door een gouden slotje. Alles in de Knox-omgeving blijft daar en is zelfs hardwarematig gescheiden met de ‘gewone’ omgeving voor een betere veiligheid. Foto’s die je neemt, apps die je installeert, agendapunten, alles blijft achter slot en grendel. Enig nadeel hiervan is dat je bijvoorbeeld je agendapunten in Knox niet kan zien in je gewone agenda, zelfs niet gecensureerd, zoals dat bij Blackberry wel het geval is.

Samsung heeft al een aparte Knox appwinkel klaar met apps voor bijvoorbeeld Citrix, CRM of ISO-certificeringen. Klik op het slotje in de taakbalk om Knox opnieuw te vergrendelen.

Het is de meest veilige oplossing tot nu toe voor Android-gebruikers, maar buiten de Note 3 zijn er voorlopig geen andere toestellen die Knox ondersteunen. De Galaxy S4 krijgt als enig bestaande model binnenkort wel een update voor Knox.

Eigen magazine

Verder bevat de Note 3 een massa functies die te talrijk zijn om allemaal individueel op te noemen. Het merendeel komt trouwens over van de Galaxy S4, zoals bijvoorbeeld S Health of S Translator. Een nieuwkomer waar ik regelmatig, onverwacht, op bots is My Magazine. Die verschijnt automatisch wanneer je op je startscherm de home-knop indrukt. Best vervelend wanneer je het niet wilt gebruiken. In het optiemenu kan je het uitschakelen, maar het zit wel heel goed verstopt.

Ik ben persoonlijk wel fan van My Magazine, een combinatie van een nieuwsfeed (Flipboard), foto’s en een sociale feed. Omdat het zo subtiel verborgen zit onder de knop, schreeuwt het niet om aandacht op bijvoorbeeld je startscherm of als widget. Leuk detail: rechts bovenaan in Mijn Magazine vind je sneltoetsen om naar je apps, camera, webbrowser of contactenlijst te gaan. Zo hoef je niet telkens naar het startscherm terug te keren.

Autonomie

De autonomie van de Galaxy Note II was al een van de beste op de markt, en de Note 3 evenaart die prestatie. De lichte verhoging van 3.100 naar 3.200 mAh is amper merkbaar, wat betekent dat je vlot één dag haalt bij héél intensief gebruik (3G, Wi-Fi en Bluetooth ingeschakeld). Schakel je niet constant het scherm in haal je, hetzij nipt, de grens van twee dagen.

Schakel je 3G, Wi-Fi en Bluetooth uit, dan zingt hij het tot drie à vier dagen uit. Prima resultaten voor een smartphone met zo’n groot scherm.

Leuke extra: de Note 3 is het allereerste toestel dat USB 3.0-compatibel is. Dat verklaart de grote aansluiting onderaan het toestel. Alweer leuk om op de specificatielijst te zetten, maar de meerwaarde zie ik er niet van in. Ondanks de grote aansluiting kan je er gewoon een bestaande microUSB-kabel op aansluiten.

Conclusie

De Galaxy Note 3 heeft bijna alles wat je van een smartphone kan verwachten, gecombineerd met de allerbeste hardware op dit moment. Dat geldt natuurlijk enkel wanneer je een 5,7 inch smartphone kan verdragen in je broekzak. Mij stoort het al twee jaar lang niet, andere collega’s vinden hem (te) groot. Een persoonlijke keuze.

Ondanks dat de Note 3 de allerbeste smartphone van het moment is, is hij niet het beste toestel van het jaar. Die eer gaat naar de LG G2, waarvan je volgende week een review kan lezen op ZDnet. De reden? De LG G2 kost 150 euro minder (beide 32 GB opslag) en hebben nagenoeg dezelfde specificaties. Zelfs de schermgrootte (5,2 inch t.o.v. 5,7 inch) verschilt weinig.

Daarom: 749 euro is eenvoudigweg teveel voor een smartphone, ongeacht de extra mogelijkheden. De grens wordt elk jaar opgetrokken, maar LG heeft daar zijn voeten aan geveegd. Samsung kan beter goed naar zijn Zuid-Koreaanse buur luisteren en snel werk maken van de toch exuberante prijs. De Galaxy Note 3: De allerbeste, maar ook (bijna) de allerduurste.

Specificaties: