LG G4 review: geraffineerde evolutie

LG heeft het niet gemakkelijk gehad op de mobiele markt. De initiële smartphoneboost na de iPhone-lancering heeft het proberen te volgen, maar de Optimus-toestellen konden zelden overtuigen. LG dreigde een vergeethoekje terecht te komen, tot het de briljante LG G2 op de markt zette. Slimme techniek en innovatie maakte van dit toestel een succes, en de G3 bouwde verder op de degelijke fundering. De LG G4 volgt al amper 9 maanden later dan de G3, met verschillende subtiele verfijningen.

Broertjes

Wie kort even naar de G3 en de G4 kijkt, zal bitter weinig verschil zien. Esthetisch is er maar een minimale verandering (los van de optionele lederen achterkant), en de 5,5 inch schermgrootte is identiek gebleven. Ook de schermresolutie is hetzelfde: Quad HD of 2.560 bij 1.440 pixels. Als je het mij vraagt is Full HD al lang goed genoeg, maar fabrikanten willen nu eenmaal graag met hoge specificaties pronken.

Het scherm ziet er wel een pak beter uit dan de G3, en dat komt vooral door de hogere helderheid en een mooier kleurenpalet. Vooral de rode en blauwe kleuren zien er bijzonder goed. De Samsung Galaxy S6 heeft een briljant AMOLED-scherm, maar de G4 komt bijzonder dicht in de buurt om dat met LCD-techniek te benaderen. Opvallend: de schermranden zijn iets groter dan bij de G3. Zeker met zo’n groot 5,5 inchscherm wil je die zo klein mogelijk houden. Vergeleken met de concurrentie doet LG beter om de bezels smal te houden, maar hou ermee rekening dat het nog steeds een grote smartphone is.

Middenmoter

De LG G3 was een toptoestel om bovenaan de specificatierace mee te doen. De G4 doet ook nog mee, maar laat een steek vallen door voor de Qualcomm Snapdragon 808 te kiezen. Andere toptoestellen kiezen voor de krachtigere Snapdragon 810, en het verschil kan je wel zien in de benchmarks. De G4 is absoluut geen traag toestel, maar in deze prijsklasse verwacht ik betere cijfers dan dit. Zeker wanneer je vergelijkt met de Samsung Galaxy S6, die maar 50 euro meer kost, is het verschil frappant.

Waarom zo’n groot verschil? De Snapdragon 808 is een chip met zes kernen in plaats van acht. Dat merk je in de resultaten, maar het valt wel op dat de LG G4 een pak minder warm wordt dan modellen met een hete Snapdragon 810 aan boord. De Adreno 418 GPU zit wel op niveau en mag er in deze prijscategorie wel wezen. De Snapdragon 808-chip scoort wel heel goed op LTE-niveau met CAT 9-snelheden tot 450 Mbps, maar het valt af te wachten hoelang we op deze snelheden moeten wachten in België en Nederland. De 3 GB RAM is exact in lijn met wat de anderen bieden en meer dan voldoende voor een smartphone.

Leder

De eigenschap dit je onmiddellijk kan zien bij de G4, is de lederen achterkant. Hiervoor moet je wel 50 euro meer opleggen, maar het resultaat mag er wel zijn. Je hebt bij ons de keuze tussen de zwarte of bruine lederen achterkant. De zwarte toont een grove lederen textuur, terwijl de bruine heel fijn aanvoelt. Het geeft de G4 zijn eigen persoonlijkheid, ook al valt af te wachten hoe hard de lederen achterkant gaat afzien na ettelijke maanden intensief gebruik. Het gaat ten slotte om echt leder en bovendien is het maar een flinterdun ‘velletje’. Ik vermoed dat de zwarte variant er veel langer mooi uit zal zien dan de bruine door zijn grove textuur, maar echt grondig hebben we dat niet kunnen testen op drie weken tijd.

De lederen variant kost je 50 euro meer dan de plastic achterkant, en die versie moet je toch echt wel kiezen. De plastic achterkant past helemaal niet bij een smartphone in deze prijscategorie, en bovendien lijkt hij zo als twee druppels water op de LG G3. In het doosje van de lederen versie zit ook een extra plastic cover, voor wie af en toe wil wisselen. Het voordeel van de lederen variant: geen vingerafdrukken en je hoeft je weinig zorgen te maken om krassen. Ik had verwacht dat leder wat extra wrijving zou geven telkens je die in je broekzak stopt, maar dat valt eigenlijk best mee. Hij voelt hiermee ook premium aan, en dat wil je ook wanneer je een smartphone van 700 euro koopt.

Androidschil

LG wil duidelijk tonen dat het een betere Android-ervaring kan maken dan Google, met als resultaat een dominante schil. Hij is gelukkig al een stuk minder aanwezig dan bij de LG G3, maar het blijft een duidelijk aanwezig schil. HTC en Huawei blijven ook doorgaan met hun aparte aanpak, maar LG blijft nog enigszins ietwat dichtbij Android Lollipop. Het maakt actief gebruik van eigen apps met material design, in tegenstelling tot HTC en Huawei. De Androidschil lijkt me redelijk zwaar, en toch voel je nergens een hapering. Dit in tegenstelling tot de G3 die om de haverklap een fractie ‘schokte’ door de zware schil.

Het heeft het aantal apps niet zo agressief teruggeschroefd als Samsung met de Galaxy S6, maar de LG G4 voelt zeker niet overvol aan. Een degelijk balans, maar voor het volgende toestel mogen de laatste vetrolletjes er ook af.

RAW fotografie

De camera is het absolute stokpaardje van de LG G4. Het combineert een lichtsterke f/1.8-lens met een professionele opnamemode waar je focus, sluitertijd, ISO, belichtingscompensatie en witbalans vrij kan kiezen. Je kan zelfs in RAW-formaat foto’s nemen. De lichtsterke lens wordt gecombineerd met een 1/2.6” sensor, ruwweg 40 procent groter dan een klassieke smartphonecamera. Ook optische beeldstabilisatie keert terug, met deze keer een ruimere correctieruimte op de x- en y-as. Nieuw is ook een correctie op de z-as, wanneer je het toestel plots voor of achterwaarts beweegt.

Dit allemaal klinkt als muziek in de oren voor de professionele of hobbyfotograaf die graag een compactcamera meeneemt als alternatief voor die zware en grote spiegelreflexcamera. Het resultaat van de foto’s is bijzonder goed. De camera trekt razendsnel foto’s en de automatische HDR-functie kan in moeilijke lichtomstandigheden prachtige kiekjes vastleggen. Helaas valt het me wel op dat LG heel agressief de beelden softwarematig wil verscherpen. Initieel zal je dat niet opvallen, maar wie op zijn computer de beelden bekijkt en hier en daar inzoomt, ziet direct de wazige, doffe randen. Wie puur in de automatische stand foto’s neemt, is beter af met de Samsung Galaxy S6 die betere en scherpere foto’s aflevert.

De LG G4 kan als tweede smartphone (OnePlus One kan het sinds een software update) ook RAW-opnames maken. Het DNG-bestand is een Adobe-standaard, waardoor je de beelden direct in Lightroom kan bewerken. Het voordeel hier is dat het softwarematig verscherpen niet zichtbaar is in RAW. Enig nadeel is dat bepaalde fouten wel zichtbaar worden, zoals moiré-effecten. Als je die manueel in Lightroom aanpakt, is het resultaat dikwijls wel beter dan de automatische JPEG-functie van de G4. Dat het een prima camera is staat buiten kijf, maar Samsung heeft op dat vlak, zonder RAW-opnames weliswaar, beter zijn huiswerk gedaan met de Galaxy S6.

Snelladen

LG heeft sinds de G2 alle knoppen van de zijkant verhuisd naar achter, en dat werkt nog steeds bijzonder prettig. Het scherm wekken doe je met een licht dubbeltik, of je werkt met de Knock Code waar je een patroon op het scherm aantikt wanneer die nog uit staat. Verschillende fabrikanten hebben die functie al gekopieerd, met reden. Wanneer je de onderste knop tweemaal indrukt, start de camera app. Dit werkt zelfs in standby; ideaal om snel een actiemoment vast te leggen. Tijdens het tikken valt wel op dat de lederen achterkant niet zo aangenaam is. Door het stiksel in het midden ‘wiebelt’ de G4 opvallend hard wanneer die plat op tafel ligt en je niet in het midden tikt. De plastic achterkant heeft hier minder last van, ook al is de gehele achterkant convex. LG zegt dat de G4 een lichte curve heeft over het scherm, maar dat is vooral een optische illusie met de achterkant. Het scherm is maar een fractie gebogen, en daar merk je absoluut niets van.

In tegenstelling tot de concurrentie heeft LG nog steeds plaats voor een microSD-kaart en verwisselbare batterij. Helaas heeft het wel draadloos laden opgegeven, iets wat wel in de LG G3 aanwezig was. Hiervoor moet je nu optioneel een extra cover kopen die de G4 iets dikker maakt. Hij ondersteunt ook QuickCharge 2.0 van Qualcomm om de smartphone bliksemsnel te laden, maar tot mijn verbazing zit er geen snellader in de doos. Een gemiste kans, zeker omdat deze smartphone niet bepaald goedkoop is. De LG G4 is enkel in 32 GB beschikbaar. Spijtig genoeg geen 16 GB-versie om de prijs wat te drukken.

De autonomie van de LG G4 stelt ietwat teleur. Wanneer we vergelijken met de Samsung Galaxy S6 is het verschil best groot. De LG G4 blijft de HTC One M9 nog nipt voor, maar dat was niet het toonbeeld van energie efficiëntie. Het is wel een feit dat alle bovenstaande smartphones maar een scherm hebben rond de 5 inch, terwijl de G4 een 5,5 inchscherm heeft. Het heeft vergeleken met de concurrentie ook een grotere batterij, 3.000 mAh. Je komt de dag nog vlot door bij intensief gebruik, maar als die dag heel lang duurt, kan je wel in de problemen komen.

Conclusie

LG heeft met de G2 en G3 flinke sprongen voorwaarts gemaakt, en die evolutie kan het niet blijven volgen. Zeker niet wanneer de G4 amper 9 maanden na de G3 al in de winkel ligt. De G4 is in alle opzichten een evolutie van de G3. Behalve de betere camera, magere specificatieboost en helderder scherm zit er weinig verschil tussen beide smartphones. Het helpt ook niet dat de G4 er bijna identiek uit ziet wanneer je de plasticversie kiest.

Dat allemaal had helemaal niet zo erg geweest, had de G4 ook de prijs van de G3 gevolgd. Die werd gelanceerd aan 549 euro (16 GB), waarmee het een stuk onder de concurrentie lag en absoluut de moeite waard was. Diezelfde G3 vind je nu aan 399 euro, terwijl de nieuwe G4 (32 GB) een flinke 649 euro kost. De lederen variant kost je zelfs 699 euro, identiek aan de Samsung Galaxy S6. Had LG de lanceringprijs identiek gehouden aan de G3, met 16 GB, dan had de G4 een absolute topper en prijskraker geweest. Nu moet het opboksen tegen de Samsung Galaxy S6, en dan moet het toch nipt de duimen leggen.

De LG G4 (32 GB) is verkrijgbaar in vier verschillende versies: grijs en goud plastic (649 euro), en zwart en bruin leder (699 euro).