Huawei P20 Pro review: beste smartphone van het moment

Marketing is ontzettend belangrijk voor een smartphonemerk. Toen mijn broer op zoek ging naar een nieuwe smartphone, twijfelde hij tussen een ‘Apple’ en een ‘Samsung’. Samsung is uiteraard de grootste fabrikant van Android-smartphones, maar dat betekent niet dat er geen interessante alternatieven zijn. De Huawei P10 van vorig jaar was nog een beetje braafjes, maar de Mate 10 Pro kwam als winnaar uit de bus in onze grote smartphonetest uit 2017. Niet alleen Huawei, maar ook HTC en LG zijn in hetzelfde bedje ziek.

Dit jaar haalt Huawei het grof geschut boven en wil het resoluut de zieltjes winnen van potentiële kopers. De telefoonbouwer gelooft zo hard in zijn nieuwe flagship, de Huawei P20 Pro, dat het bedrijf je trakteert op een ‘gratis’ Bose Quietcomfort 35 (ter waarde van 359 euro) als je het paradepaardje pre-ordert voor 16 april. Een agressief charmeoffensief om de Belgische markt te veroveren: zo krijg je meteen de kans om met een premium koptelefoon met actieve ruisonderdrukking aan de slag te gaan.

De Huawei P20 Pro gaat verder op hetzelfde elan als de Mate 10 Pro, maar voegt daar nog enkele leuke (camera)speeltjes aan toe. Vorige maand pende ik al mijn eerste bevindingen neer over het flagship, hier lees je mijn uitgebreidere review. We lichten al een tipje van de sluier op: hij stelt (absoluut) niet teleur. Naast het topmodel voorziet Huawei nog een goedkoper vlaggenschip zonder driedubbele camera, de Huawei P20, en een midranger met lagere specificaties, de P20 Lite. Deze drie smartphones kosten respectievelijk 899, 649 en 369 euro, zodat het Chinese concern drie verschillende prijssegmenten op de markt bedient.

iPhone-sausje

Het is een publiek geheim dat Huawei de ingrediënten voor zijn saus bij Apple haalt. Waar de P10 nog als twee druppels water leek op de iPhone 7, volgt de P20 Pro het ontwerp van de iPhone X. Vooraan koos de fabrikant voor een 6,1 inch OLED-paneel met een resolutie van 2.240 bij 1.080 pixels. Het scherm ziet er helder en levendig uit, maar toch is het jammer dat Huawei niet koos voor een WQHD-resolutie. Waarschijnlijk kwamen deze OLED-panelen te duur uit omdat de fabrikant, in tegenstelling tot Samsung en LG, niet zelf zijn schermen produceert. Huawei volgt verder de trend van de lange schermverhouding en voorziet bovenaan een ‘notch’ met 24 MP-selfiecamera, luidspreker en sensoren. Ook is hier een tweede microfooninkeping voorzien voor actieve ruisonderdrukking, zodat er in een rumoerige ruimte minder snel achtergrondgeluiden worden opgepikt tijdens een telefoongesprek. De scherminkeping is duidelijk kleiner dan bij zijn concurrenten.

Multifunctionele vingerafdrukscanner

Onderaan het scherm voorziet Huawei een multifunctionele vingerafdrukscanner. Deze toets kan ook dienen als navigatietoets: een tik op de sensor brengt je dan een stap terug, lang indrukken stuurt je naar het homescreen en een veeg naar links of rechts opent de recente apps. Het vraagt wat training om je vingers die nieuwe instructies aan te leren, maar went snel.

Terwijl ik grote fan was van deze toets op de P10, is mijn enthousiasme hier lauwer. Omdat het toestel erg lang is, moet ik mijn duim ver stretchen om de scanner te kunnen bedienen. Bovendien is de knop nauwelijks te bedienen als je languit in bed of zetel de smartphone op je buik steunt. De toets zit immers dichter bij de onderkant en is smaller dan bij zijn voorganger. Liever had ik de vingerafdrukscanner aan de achterkant gehad, zoals bij de P20 Lite het geval is.

Stereogeluid

Aan de onderkant is een USB-C-aansluiting voorzien en twee speakergrilles. De linkergrille is louter cosmetisch; enkel de rechtergrille laat muziek door In verticale stand kan je dus niet genieten van stereomuziek, maar in horizontale stand komt er ook geluid uit de speaker in de notch. De kwaliteit van de notchspeaker is een beetje lauwtjes, maar in zijn geheel is de audiokwaliteit van de P20 Pro prima. Een audiojack is helaas – zoals bij de meeste flagships – afwezig, maar Huawei voorziet wel een adapter in de doos.

Rondom het toestel zit een metalen frame waarop een powerknop is gehuisvest en volumeknoppen, die in de camera-app gebruikt kunnen worden als sluitertoets. In de SIM-gleuf kan je twee simkaartjes kwijt, maar er is geen ruimte voor een SD-kaartje. Met een interne opslag van 128 GB is dat ook helemaal niet nodig.

Vingerafdrukmagneet

De achterkant van de Huawei P20 Pro is vervaard uit een soort materiaal dat er uitziet als glas, maar aanvoelt als plastic. Daardoor voelt hij iets minder luxueus aan, maar is hij in ruil ook een pak minder breekbaar. Bovendien glijdt hij minder gemakkelijk uit je hand dan zijn voorganger, de P10, die genoot van een aluminium behuizing. Onze telefoon is (helaas) donkerblauw en heeft dus niet het Twilight-tintje: een unieke blauwe gradiëntkleur met paarse tint. Uit de doos ziet het toestel er sexy uit, maar na enkele minuten in gebruik is er geen plekje meer gespaard van vingerafdrukken. Aan de linkerkant is een driedubbel camerasetje voorzien (waarover later meer) en een flitser. Wel is het jammer dat de camera erg ver uit de behuizing steekt. Wil je zijn pronkstuk beschermen, dan stop je deze smartphone beter in een hoesje.

Eigenwijze processor

Wat betreft specificaties is de P20 Pro een kloon van de Mate 10 Pro. Hij geniet van dezelfde Kirin 970-chip, een krachtpatser die zich kan meten met de Snapdragon 835 van Qualcomm. Deze chip heeft zijn eigen troeven, maar moet op andere vlakken zijn concurrentie voor zich laten. In onze fysieke benchmarks laat de Kirin 970 de Snapdragon 835 achter zich, maar op grafisch vlak loopt hij achter. In principe is hij dus minder krachtig als je een spelletje wil spelen, maar nooit ondervond ik hinder. Gedurende mijn testperiode haalde ik hoge frames per seconde in elk spelletje dat ik op hem afvuurde en ondervond ik nooit haperingen.

In de PC Mark-test wordt gekeken hoe snel hij bijvoorbeeld over het web surft of beeldmateriaal bewerkt. Over de gehele lijn presteert hij beter dan de Samsung Galaxy S9, maar wel laat hij de HTC U11+ en Huawei Mate 10 Pro van vorig jaar voor zich. Een vreemd resultaat, aangezien ze dezelfde hardware onder de motorkap hebben.

Kijken we naar de grafische benchmarks van Antutu (parameter: 3D), dan is het duidelijk dat de Kirin-chip zijn meerdere moet erkennen in de nieuwe Exynos-chip van Samsung. Wel legt de chip gelijkaardige resultaten voor als de Snapdragon 835 van vorig jaar.

Artificiële intelligentie als stokpaardje

Waar Huawei het verschil wil maken, is met zijn Neural Processing Unit (NPU). Die neemt de AI-taken voor zijn rekening en doet dat tot 25 keer sneller (en 50 keer zuiniger) dan een combinatie van de CPU en GPU. Steeds meer applicaties doen beroep op kunstmatige intelligentie, dus op dit vlak heeft de Kirin-chipset een streepje voor. Een kleine kanttekening is wel dat deze apps geoptimaliseerd moeten zijn met de chip van Huawei.

Wat steekt er verder nog onder de motorkap? Het paradepaardje beschikt over 6 GB aan werkgeheugen en 128 GB aan opslagruimte. Ook zijn batterij kreeg een flinke upgrade: van 3.200 mAh naar 4.000 mAh. Dit vertaalt zich in een stevige accuduur. Een aangename evolutie, want vroeger hadden flagships zelden een batterij die meer dan 3.000 mAh had. Zo wilden fabrikanten hun toestel zo licht en dun mogelijk maken, maar de Huawei P20 Pro voelt helemaal niet dik of zwaar aan. In principe kan je er zo’n twee dagen mee door (zolang je geen power user bent): een unicum in zijn prijscategorie. Quick charge is van de partij, waardoor je hem voor de helft kan opladen in zo’n halfuurtje. Helaas is hij nog niet compatibel met draadloze Qi-laders.

Gezichtsherkenning

Naast de vingerafdrukscanner voorziet Huawei nog een tweede biometrische ontgrendelmethode: gezichtsherkenning. Hier liep ik nooit warm van, omdat ze traditioneel trager is dan een vingerafdrukscanner. Dat is ook hier het geval: als je niet op de powerknop drukt, dan duurt het zo’n 1 à 2 seconden vooraleer het scherm oplicht. Druk je daarentegen op de powertoets terwijl je hem oppikt, dan herkent hij je gezicht vrijwel meteen. Beide ontgrendelmethodes zijn dus oerdegelijk: welke je gebruikt, hangt voornamelijk af van smaak (en hoe groot je duim is om aan de vingerafdrukscanner te raken). In een slecht verlichte ruimte werkt de gezichtsherkenning wel niet bijster snel. Verder is de P20 Pro waterdicht – zodat je je geen zorgen hoeft te maken over eventuele waterschade – en komt hij met een IR-blaster zodat je het bakje van je televisie op de tafel mag laten liggen.

Visuele orgasmes troef

Het lijkt alsof de Huawei P20 Pro alle ingrediënten heeft om te spreken over een toptoestel: puike prestaties, een mooi ontwerp en een vette batterij. Opzettelijk heb ik het beste als laatste gehouden. Uiteraard is dé verkoopmagneet van dit paradepaardje zijn driedubbel camerasetje. Volgens DxOmark geniet de Huawei P20 Pro van de beste camera van het moment, en dat kan ik enkel maar beamen. Drie sensoren lijken overkill, maar eigenlijk is het een hele slimme zet van de Chinese fabrikant. Zo is hij nog steeds voorzien van een 40 MP-camera samen met een monochroom exemplaar van 20 megapixels om authentieke zwart-witfoto’s te nemen. Samen staan ze garant voor prachtige portretfoto’s met heerlijke bokeh in de achtergrond.

Tot daar niets nieuws onder de zon, maar daarbovenop voorziet Huawei nog een derde 8 MP-telelens. Daardoor kan je tot drie keer optisch zoomen zonder dat je aan kwaliteit inboet, en 5x hybride zoom. Bij 5x zoomen verschijnen er wel enkele artefacten op de foto’s, maar nog steeds zijn de foto’s van uitstekende kwaliteit. Want zeg nu zelf: de kwaliteit van ingezoomde foto’s op smartphones is altijd huilen met de pet op. Dankzij de zoomlens krijgen je foto’s geen ongewenste Lego-filter, maar kan je bijvoorbeeld een scherpe close-upfoto nemen van de kerktoren. Nu kan je naar hartenlust inzoomen zonder dat je je zorgen hoeft te maken over de beeldkwaliteit. De monochrome lens heeft een diafragma van f/1.6, terwijl de RGB- en telesensor het respectievelijk moeten stellen met een diafragma van f/1.8 en f/2.4.

Je moet trouwens geen professionele fotograaf zijn om de nieuwe snufjes uit te proberen. Zoals Huawei het stelt kan zowel een technologiefreak als een conservatief omaatje met de camera overweg. De nieuwe zoomfunctie is namelijk niet enkel aanwezig in de geavanceerde cameramodus. Als je inzoomt, dan schakelt hij automatisch over op de telelens.

Iedereen neemt ‘professionele’ foto’s

Het gebruiksgemak van de camera wil de Chinese telefoonmaker doortrekken naar de verschillende features in zijn camera. Daarvoor zet Huawei stevig in op artificiële intelligentie, zoals al duidelijk was met de Mate 10 Pro. Dankzij AI hoef je geen kaas gegeten te hebben van allerlei technische termen om het perfecte shot te schieten. Maak je een prentje van een bloem of een plant, dan weet de camera dat en kiest hij de juiste modus. Met de nieuwe P20-reeks weet je smartphone zelfs dat het niet zomaar om ‘een stuk fruit’ gaat, maar dat er bijvoorbeeld een gele banaan ligt voor de lens. In principe krijg je zo de garantie dat je altijd de best mogelijke foto verkrijgt, maar je geeft zo wel een stuk autonomie uit handen. Wil je zelf de touwtjes in handen behouden, dan kan je nog altijd overschakelen op de geavanceerde cameramodus.

De AI is bijzonder indrukwekkend: zo kan hij bijvoorbeeld de horizon rechttrekken of zal hij je waarschuwen wanneer niet iedereen op de groepsfoto staat. Dankzij ‘vierdimensionale predictive focus’ kan de software beweging detecteren zodat je gefocuste object of persoon altijd scherp blijft. Met de nieuwe superslowmotion-modus kan je beelden nemen aan 960 frames per seconde in 720p. Als keerzijde kan je wel maximaal één seconde in deze modus filmen, want anders raakt je opslag meteen vol. Een leuk speeltje, maar er was één iets dat me stoorde bij het testen. Je kan immers niet exact bepalen wanneer het vertraagde moment plaatsvindt. Vanaf je begint te filmen, bepaalt de AI wanneer ‘het moment van de waarheid’ plaatsvindt en schakelt hij over op superslowmotion-modus. Het lijkt me interessanter als je, tijdens het schieten van een filmpje, met een druk op de knop een ultrasloom fragment kan invoegen.

Lange sluitertijd zonder statief

De meest baanbrekende software-feature in de P20 Pro? Maak kennis met ‘handheld long-time exposure’, of nachtmodus. Als fotograaf kan je de sterrenhemel in beeld brengen door een lange sluitertijd te hanteren, maar een beeld is enkel scherp wanneer je een statief hebt. Dankzij AI houdt de software het beeld stil zodat je geen statief meer nodig hebt. De resultaten zijn indrukwekkend: zelfs in hele donkere omstandigheden kan hij een kiekje aardig verlichten zonder dat de foto onscherp wordt. Bij personen kan er wel bewegingsonscherpte voorkomen; de functie is vooral handig om bijvoorbeeld een donkere straat te fotograferen. De beeldstabilisatie wordt ook verder getrokken bij het filmen. Verder voorziet Huawei nog enkele leuke camerafuncties in zijn app zoals light paintings of boterzacht stromend water.

Artificiële intelligentie is leuk, maar wel heeft hij het niet altijd bij het rechte eind. Bij zowat elk beeld past hij automatisch zijn instellingen aan, maar dat is niet altijd gewenst. Komt er bijvoorbeeld gras op de foto, dan maakt hij de groene kleur erg gesatureerd waardoor het gras er niet echt realistisch uitziet. Geen grote ramp, want met een druk op de knop kan je de instelling uitvinken. Best pas je ook bij aanvang de instellingen aan in je camera-app. Standaard worden foto’s genomen in een 4:3-ratio aan tien megapixels om ruimte te besparen. Aangezien er 128 GB onder de motorkap zit, kan je zijn resolutie gerust opkrikken. De nachtmodus is wel enkel mogelijk met een 4:3-verhouding.

Artificieel babyvelletje

Ook de selfiecamera werd voorzien van de nodige spierballen. Instagramgrietjes en -hunks kunnen zichzelf fotograferen in maar liefst 24 megapixels. De kwaliteit is uitstekend, maar standaard voegt Huawei wel een ‘beautyfilter’ toe, waardoor je een artificieel babyvelletje krijgt. Gelukkig kan je deze functie wel uitschakelen. Je kan ook softwarematige bokeh toevoegen aan je portretfoto’s.

Software: weinig verandering

Qua software kunnen we kort zijn: daar is nagenoeg niets veranderd ten opzichte van de Mate 10 Pro. De EMUI-schil is wel geüpdatet naar Android 8.1 (Oreo) en Huawei voegde enkele (banale) snufjes toe. In de nieuwste versie kan het besturingssysteem automatisch voor je wachtwoorden invullen, zowel in je browser als in andere apps. Ben je geen fan van de notch, dan kan je in het instellingenscherm de scherminkeping softwarematig wegwerken zodat de bovenkant van het paneel plat wordt.

De software is heel gebruiksvriendelijk en heeft duidelijk de iPhone-factor, net zoals zijn behuizing. Persoonlijk ben ik geen fan van de EMUI-laag – die een beetje opdringerig en verstikkend is – en heb ik liever vanilla Android. Zij die overstappen van een iPhone en nog nooit Android hebben uitgeprobeerd, zullen het softwaresausje ongetwijfeld wel kunnen smaken. Na een week installeerde ik een externe launcher (Nova Launcher) en ondervond ik geen hinder meer. Helaas is er wel veel bloatware aanwezig, zoals Booking.com en de Ebay-app.

Conclusie

Tijd voor wat zelfreflectie. Vorige maand schreef ik dat 2018 een slecht jaar is om een nieuwe premium telefoon aan te schaffen. Misschien was ik daar een beetje voorbarig, want toen hadden we de Huawei P20 Pro nog niet gezien. In tegenstelling tot Samsung en LG brengt Huawei wel voldoende innovatie op tafel om de aanschaf van een nieuw flagship te rechtvaardigen. Zijn prijsetiket is niet van de poes, maar wat mij betreft is de P20 Pro de beste smartphone die je op dit moment kan kopen. De Chinese telefoonmaker legt de lat hoog voor andere fabrikanten, vooral op vlak van camerahardware en -software.

Geïnteresseerd in de Huawei P20 Pro? Koop hem via Coolblue.