Review OPPO RX17 Neo: het is dat er ColorOS op de RX17 Neo draait…
OPPO begeeft zich sinds het einde van 2018 op de Nederlandse markt. Maar, waarom schrijf ik dan deze review op het Belgische TechPulse? Het wil zo zijn dat je alle toestellen van OPPO ook bij Coolblue en ook Belsimpel aan kan schaffen. Dus, bij deze: ik heb mij een maand opgesloten met de OPPO RX17 Neo om de telefoon van binnen naar buiten te leren kennen. Want, hoe leer je een telefoon nu beter kennen dan er een paar weken je werk mee uit te voeren. Terug naar de telefoon, OPPO is een van de grootste Chinese hardwarefabrikanten. Het is, net zoals OnePlus en Vivo, onderdeel van BBK Electronics. Afgezien van de taal van Android en de Google Play Store, zou je de telefoon zo in China af kunnen halen. Is het gebruiken van een Chinese telefoon mij goed bevallen? Of ga je beter voor een meer ‘Europese’ Premium-midrange/high-end smartphone, zoals de OnePlus 6T waar momenteel OxygenOS op draait?
Voor de verandering begin ik eens met de prijs van de OPPO RX17 Neo, 349 euro. Daar krijg je een behoorlijke bak met specificaties voor. Intern ligt er bijvoorbeeld een Qualcomm Snapdragon 660 SoC met 4 GB RAM-geheugen en 128 GB interne opslag. Als dat niet voldoende is, kan je het uitbreiden met een microSD-kaartje. Het toestel is dual-sim, let wel: je geeft er een simkaartslot voor op als je het geheugen zou uitbreiden. Aan de voorkant van de RX17 Neo vinden we een 6,41-inch AMOLED-paneel terug van Samsung. Er bestaat de kans dat het om hetzelfde paneel gaat als in de OnePlus 6T, gezien OPPO en OnePlus vaker onderdelen delen (BBK Electronics is het moederbedrijf van OPPO en OnePlus). Met volledige zekerheid durf ik dat echter niet te zeggen. Ook maakt de RX17 Neo gebruik van een in-display vingerafdrukscanner, vergelijkbaar met de OnePlus 6T.
Uitpakervaring RX17 Neo
Het uitpakken van de OPPO RX17 Neo brengt je in de wondere wereld van een midrange-telefoon. Als eerste vind je de smartphone terug samen met een hoesje. Zeer handig, het mag dan geen geweldig hoesje zijn. Toch voldoet het in de tijd waarin je op zoek gaat naar een ander hoesje. Verder levert OPPO ook de microUSB-laadkabel mee samen met de oplader. Het valt mij lichtelijk tegen dat de RX17 Neo nog gebruikmaakt van de oude microUSB-standaard. Voor iedereen die nog (te veel) microUSB-kabels in huis heeft liggen kan het echter een uitkomst zijn. Ook houdt de microUSB-standaard OPPO niet tegen om de telefoon snel op te laden, toch duurt het ongeveer twee uur om de telefoon volledig op te laden. Gelet op de 3.600 mAh-batterij is het overigens zo gek nog niet.
Zetten we het toestel dan voor de eerste keer aan, dan zie je een scherm dat mij erg doet denken aan de OnePlus 6T. Ook qua functies. Dat heeft zo zijn voordelen, want de vingerafdrukscanner op de OPPO RX17 Neo werkt perfect. Het is zeker niet de snelste vingerafdrukscanner, maar voor een in-display scanner voldoet het zeker. Vooral als je meeweegt dat ik in mijn testperiode bijna geen foutmeldingen gehad heb met deze scanner. Natuurlijk valt niet alles met de 6T te vergelijken voor het scherm, zo missen we bijvoorbeeld de kleurprofielen in de software. In het instellingen-menu kan je onder de scherminstellingen de gloed instellen (van koud naar warm), maar echte kleurprofielen zijn er niet. Voor mij is het scherm te verzadigd, met kleuren die van het scherm af spatten. Je moet er wel van houden. De helderheid van het 6,41-inch scherm is meer dan adequaat, zelfs in direct zonlicht.
Het design springt eruit
Toen ik het toestel uit de doos haalde, kon ik mij zo voorstellen dat dit ook best een high-end telefoon kon zijn. Aan de voorkant is het toestel bedekt met glas, en toen ik de telefoon voor het eerst in mijn handen had dacht ik dat dit ook het geval was voor de achterkant. Inmiddels lijkt het er toch op dat de achterkant van de RX17 Neo van plastic is. Het frame van de RX17 Neo is dan wel weer gemaakt van aluminium, waardoor het toestel toch erg luxe aanvoelt. De gradiënt-kleursetting van de RX17 Neo is iets waar je vermoedelijk aan zal moeten wennen. In mijn geval liep de kleur van de achterkant over van blauw naar paars, maar het toestel is er ook ‘gewoon’ in rood. Wat wel duidelijk mag zijn, is dat je na de aankoop van deze telefoon best een doekje meeneemt. Het is namelijk een eersteklas vingerafdrukvanger.
Uiteindelijk gaat het erom dat het toestel, naast dat het uiterlijk er goed uitziet, ook stevig aanvoelt. Dat is bij dit toestel zeker het geval. Het is een vrij zwaar toestel, wat komt door de grote 3.600 mAh batterij. Wat mij betreft is het fijn om wat gewicht in je handen te hebben: veel midrange telefoons voelen juist vederlicht aan. Iets wat fijn klinkt, maar niet is als je een telefoon niet zomaar uit je handen wilt laten vallen. Hoe doet de batterij het in de praktijk? Heel behoorlijk, zeker voor een midrange telefoon. Ja, het is nodig om de telefoon ’s nachts op te laden, maar één volledige dag moet je er wel uit kunnen halen. In het geval dat dit niet zo is, dan laadt de RX17 Neo op met 5V/2A (10W). Wel jammer voor een bedrijf zoals OPPO. Bij de OPPO RX17 Pro behaalt het namelijk laadsnelheden van maximaal ongeveer 50W, 40W sneller dus.
Toestel voelt vlot aan
Als je de specificatielijst van de OPPO RX17 Neo afgaat dan lijkt het verschil in vergelijking met de RX17 Pro mee te vallen. In principe beschikt de RX17 Pro over een iets snellere Snapdragon 710 SoC, terwijl de RX17 Neo het moet doen met de Snapdragon 660 SoC. Hoe voelt dat aan in de praktijk? Nou, eigenlijk nog een stuk vlotter dan ik had verwacht. Of het nu van doen heeft met optimalisaties vanuit OPPO, of gewoon omdat de Snapdragon 660 een vrij krachtige SoC is, alles loopt soepel. Je kan wel voorspellen dat de RX17 Pro geen hardloper is als je alleen kijkt naar benchmarks, of als je met zeer veel snelheid door Facebook/Instagram scrolt, anders merk je er weinig van. Ben je niet van plan om veel te gamen, dan ben je prima bediend met de RX17 Neo. Ga je veel gamen, dan is de RX17 Neo zeker niet de beste keuze.
Toch zijn er dingen waar ik niet helemaal over te spreken ben bij het midrange toestel van OPPO. Met name het uiterlijk en de werking van ColorOS beperkt mij in het gebruik van de RX17 Neo. Het is alweer even geleden dat ik een toestel moest wegleggen vanwege zijn softwareschil: ColorOS is niet voor de Europese markt gemaakt, en dat merk je. Alles is enorm kleurrijk, en OPPO heeft hier en daar meer dan een enkel detail overgenomen van iOS. Dat je daar mee weg kan komen, dat laat Xiaomi zien. Maar dat bedrijf weet al meer de Europese stijl te betrekken in zijn softwarelaag. Ook de meldingen of je de Terms of Service even accepteert geven mij geen geweldig gevoel. Het is iets wat, voor een galerij bijvoorbeeld, nogal vreemd aanvoelt. Welke bestanden worden er in China opgeslagen waarvan ik het niet wil weten?
OPPO is een nieuwkomer op de Europese markt, dus tijd zal het zeggen of OPPO zijn software klaar kan stomen om Europa echt over te nemen. Weg met de gecompliceerde updates en trage updates, maar juist in met een schone versie van Android. In dat opzicht zou Android One een perfecte oplossing voor OPPO zijn. Een zeer schone versie van Android waaraan je weinig aan hoeft te wijzigen, maar iets wat wel aan zou kunnen slaan bij een grotere doelgroep. Dat geeft ze ook de mogelijkheid om hun (afgrijselijke) update-strategie te herzien. Inmiddels is het midden maart (2019) en draai ik nog op beveiligingspatches uit december 2018. Het hoeft niet, en dat is jammer. Het is een goede telefoon, maar ColorOS is simpelweg niet klaar voor ons Europeanen. In China slaat het vast prima aan, in Europa ‘not so much’.
Camera, ehh. Kijk zelf maar
Het is een midrange smartphone, dus veel mag je ook zeker niet verwachten van de camera. Wat krijg je als output? Het is zeker niet geweldig, maar als je foto’s schiet voor sociale media moet dit voldoen. Foto’s missen soms wel een hoop detail en de camera heeft moeite om de exposure goed te krijgen. Luchten krijgen daardoor vaak een witte waas. Maar het belangrijkste wat ik mis is detail. Zoom je in op de foto’s dan lijkt het meer op een schilderij. Dat zie je soms bij de beste camera’s in high-end smartphones, maar zelfs uitgezoomd zie je dat veel details missen. Sommige foto’s hebben ook last van zichtbare artefacten. Potraitmodus is best geslaagd, maar detectie van de randen is niet altijd even geslaagd. Uiteindelijk laat OPPO dus wel een aantal steken vallen bij de camera, of dat een ‘dealbreaker’ is? Voor mij niet, maar het is maar net hoeveel je de camera’s gebruikt.
Dan komen we toe aan de concluderende fase van de reviewperiode: is OPPO erin geslaagd een goede midrange-smartphone op het podium neer te zetten? Ja en nee. Qua hardware doet de fabrikant met de adviesprijs van 350 euro zeker niet onder voor toestellen van 400 of zelfs 450 euro. Dat komt omdat het leuke toevoegingen heeft gedaan, zoals de in-display vingerafdrukscanner. Ook de bouwkwaliteit valt niet tegen, al was het leuk geweest als de achterkant van glas gemaakt zou zijn. Toch is de OPPO RX17 Neo geen perfecte telefoon, voornamelijk door de inclusie van ColorOS. Het besturingssysteem is niet voor de Europese markt gemaakt en dat zal je merken. Voor de camera’s hoef je het toestel niet te kopen, maar ook weer niet te laten liggen. Het is, wat mij betreft, een verrassende eerste zet van OPPO op de Europese markt.
