Review HTC Vive Cosmos: de ‘reVival’ van de Vive?
HTC Vive bracht Virtual Reality tot in je huiskamer. Omdat ondertussen de concurrentie niet stil heeft gezeten, lanceerde HTC begin deze maand zijn nieuwste upgrade: Vive Cosmos. Wij kregen voor de officiële release al de kans om deze headset eens grondig te keuren. En dat is altijd een heus avontuur: het ene moment sta je oog in oog met een walvis, dan heb je een plots een zwaard in je handen om vervolgens je beste dansmoves te moeten bovenhalen.
Weg met die kabels!
Het eerste aspect dat we nader toelichten, is de installatie. Bij elke console geldt immers dat het spelplezier pas kan beginnen als je het toestel hebt kunnen aansluiten. Dit was een minpunt van de gewone Vive. Doordat je nog twee sensoren moest aansluiten, geraakte je wel eens verwikkeld in een wirwar van kabels. Het aankopen van een HTC Wireless Adapter kon dit probleem al wel oplossen, maar dan moest je bereid zijn nog eens €300 op te leggen. Het is dan ook prettig om vast te stellen dat de installatie van Cosmos een stuk simpeler is.
Dat komt omdat HTC is overgeschakeld op ‘inside-out tracking’. De sensoren die de positie van je hand en hoofd volgen, zitten nu ingebouwd in de bril zelf. Bij het testen was er slechts één kabel nodig om de bril op de PC aan te sluiten. Dat is toch al een stuk minder risico om in het heetst van de strijd over een kabel te struikelen. Vive Cosmos kan zelfs volledig draadloos werken om verbinding met andere toestellen dan een PC te ondersteunen, maar daarvoor is wel nog steeds een HTC Adapter Clip nodig. Het idee is wel een primeur voor HTC.
Gedaan is het ook met die vervelende fysieke set-up: de Cosmos is klaar om te gebruiken als je hem uit de doos haalt. In ieder geval kan je als speler veel vrijer door de kamer bewegen, en dat is noodzakelijk als je een spel speelt met een actieradius van 360°. Hier scoort Cosmos alvast goede punten.
Comfortabel design
Nu de headset aangesloten is, kunnen we het desing bespreken. Ook hier heeft HTC geprobeerd om Vive te verfijnen. De hoofdband zit nu enkel rond je hoofd in plaats van nog een band op je hoofd. Je kan ook de afstand tussen de lenzen handmatig aanpassen met verschuifbare knoppen aan de zijkant van de bril. De headset voelt enorm licht aan op het hoofd en is gemakkelijk verstelbaar. Cosmos laat spelers nog beter toe de bril op de voor hen ideale positie in te stellen. Het is niet moeilijk om te weten wanneer de bril voor jou goed zit. Als je vaststelt dat het beeld wat wazig is, moet je de bril nog wat verschuiven. Het is niet noodzakelijk de hoofdband zodanig vast te maken dat de bloedtoevoer naar je hersenen wordt afgesneden, maar zorg er wel voor dat hij niet kan verschuiven tijdens het spelen. VR-games geven je doorgaans niet de tijd om tijdens de actie nog je bril juist te moeten instellen.
Een leuke nieuwigheid die HTC aan Vive Cosmos toevoegt, is dat je de bril kan omhoog kan klappen zonder het toestel te moeten afzetten. Dit maakt het eenvoudig om te wisselen tussen de ‘echte’ wereld en je virtuele wereld. Je kans je spel gerust even onderbreken als iemand iets tegen je zegt. Het zal er ook voor zorgen na veelvuldig aan- en afzetten van het toestel de lens properder blijft.
Graphics tonen potentieel van VR
Waar de Cosmos natuurlijk vooral innovatief in wil zijn, is de kwaliteit van het beeld. En dat is bij Vive Cosmos indrukwekkend. Beide lenzen zijn uitgerust met een resolutie van 1440 X 1700. Het ‘hordeur-effect’ dat een beetje inherent is aan VR-toestellen is niet volledig weggewerkt, maar nauwelijks waarneembaar. Tijdens het gamen zal je hier in ieder geval op geen enkel moment last van hebben. De toegenomen beeldscherpte gaat wel een beetje ten koste van de kleur, aangezien HTC van OLED naar LED verlichting is moeten overschakelen om dit mogelijk te maken. Dus het is een beetje kiezen waar je het meeste belang aan hecht. De lens heeft ook een ruimer bereik. Als speler heb je daardoor een scherp gezichtsveld van 110°.
Als we het over het beeld gaan hebben, moeten we zeker ook de inside-out tracking vermelden. Dit zijn dus vijf camera’s die in de bril zijn geplaatst en de omgeving in kaart brengen. Zij zorgen ervoor dat de bril je waarschuwt als je tegen een muur of een meubelstuk dreigt aan te lopen. Je kan tijdens het spelen plots een rood veld waarnemen. Dat betekent dat je beter een stap achteruitzet of- in functie van het spel- eens kijkt wat er in je rug aan het gebeuren is. Vive en Vive Pro hadden hier die ondertussen middeleeuwse sensoren voor nodig. Dat heeft wel een nadeel. Als je de controller dicht bij de lens houdt, heeft deze moeite met de bewegingen te volgen. Ook bewegingen achter je rug kunnen moeilijk waargenomen worden omdat de camera’s vooraan op de bril zetten. Gelukkig zal dit zelden problemen geven. HTC heeft hier ook een oplossing voor: de front van de bril kan losgemaakt worden en vervangen door die van de gewone Vive. Of HTC in de toekomst plant om aparte upgrades van de front uit te brengen, hielden ze nog liever even voor zich.
Kort samengevat heeft de Vive Cosmos wel enorme vooruitgang geboekt in beeldkwaliteit. Daarmee zet HTC Facebook en Microsoft opnieuw in de achtervolging. Een PC of laptop met NVIDIA GeForce GTX 1060 videokaart is wel een absolute minimumvoorwaarde.
Oculus, jij hier?
Een laatste belangrijk aspect dat we nog moeten beoordelen, zijn de controllers. Ook deze zijn volledig nieuw in vergelijking met Vive (Pro). Wie al eens controllers van Oculus Quest heeft vastgehad, zal meteen de gelijkenissen zien. Net als bij Oculus steek je je handen in een ring die je handbewegingen volgt en doorgeeft aan de lens. Deze lens geeft fel blauw licht tijdens het spelen. Oculus is met een ingebouwde infraroodcamera iets subtieler. Aan de binnenkant van de controller vinden we een joystick en twee knoppen, bovenop de ‘Vive-button’. Hier vinden we plots een vleugje PlayStation/Xbox terug. Een consolegamers zal even moeten wennen dat deze eigenlijk nauwelijks gebruikt worden. De gripknop op de achterkant is met afstand de belangrijkste, deze heb je voortdurend nodig om voorwerpen te grijpen. De controllers voelen een beetje in de hand alsof je een pistool uit de holster gaat trekken.
Een nadeel aan de controllers is dat ze twee AA-batterijen per controller vereisen. Deze batterijen gaan ook maar twee uur mee. Herlaadbare batterijen aankopen is dus een must. De controllers zijn wat ons betreft dan ook geen grote verbetering, eerder zelfs een stapje terug.
Eindoordeel
Het is stilaan tijd om de balans op te maken. Hier nemen we de kostprijs van Vive Cosmos mee in beschouwing. Deze kost voorlopig een slordige €800. HTC geeft er wel een abonnement van 6 maanden op Viveport bij, het platform om games te downloaden. Op vlak van beeldkwaliteit is Cosmos ongeëvenaard op de particuliere markt. Het toestel demonstreert de mogelijkheden van VR-technologie. Ook de moeilijkheden van de installatie zijn weggewerkt. Voor hardcore VR-fans zal dit zeker leuk speelgoed zijn, en dat is uiteindelijk de doelgroep waar Cosmos voor bedoeld is. Een echt grote revolutie ten aanzien van Vive (Pro) zou ik het nu nog niet durven noemen. De controllers maken die verwachtingen niet helemaal waar. Dat Vive Cosmos de eerste ‘mobiele’ VR-headset moet worden, zie ik ook nog niet meteen gebeuren.
