Nikon Z9 review: Een van de allergrootsten
Nikon Z9 PRE-ORDER
Professionele sportfotografen zaten ongetwijfeld al een tijdlang te wachten op de Nikon Z9. Het gaat om een fullframe vlaggenschip dat de fakkel overneemt van de beroemde Nikon D6 en meteen ook het einde inroept van het professionele dslr-tijdperk bij Nikon. De Z9 komt zelfs helemaal zonder een mechanische sluiter. Nikon maakt zo duidelijk welke richting het uit wil.
Specificaties
- Adviesprijs: 5.999 euro (body)
- Resolutie: 8.256 x 5.504 pixels (45,7 megapixels effectief)
- Sensor: FX CMOS (35,9 x 23,9 mm)
- Gevoeligheid: ISO 64-51.200 (uitbreidbaar tot ISO 32-102.400)
- Opnamestand: Auto/P/A/S/M/3xC
- Sluitertijd: 1/32.000 tot 900 seconden
- Lichtmeting: Multi, Center-weighted, Highlight-weighted, Spot, Spot AF-area
- Focuspunten: 493 scherpstelpunten (405 met auto-area AF)
- Reeksopnames: 20 beelden per seconde
- Video: 4K 60p, 8K 30p
- Geheugenslots: 2x CFexpress(Type B)
- Afmetingen: Circa 149 x 150 x 91 mm
- Gewicht: 1.340 gram (incl. accu)
Bouw
Net zoals de Canon EOS R3 ziet de Nikon Z9 eruit als een traditionele dslr met dubbele grip en dat maakt het makkelijk voor zij die nog twijfelen om de overstap naar een systeemcamera te maken. In de hand voelt de camera met zijn 1,34 kilogram ook gewoon aan zoals een Nikon-dslr en het verschil met mijn D750 met verticale grip valt amper op. De Z9 is echter wel twintig procent kleiner dan de D6 en het formaat maakt dat je zowel horizontaal als verticaal kan genieten van een zeer goede ergonomie.
Ook op andere vlakken voelt de body vertrouwd aan. Achteraan vind je bijvoorbeeld een AF-ON-knop die we graag gebruiken voor back-buttonfocus en er zijn tal van functietoetsen die je kan instellen naar smaak. Bovenaan zijn er ook nog knoppen voor instellingen als bracketing, flitsen, … zodat je heel zelden nog in de menu’s moet duiken. Veel van de knoppen kunnen ook verlicht worden in het donker als je daar nood aan hebt.
Het scherm bovenaan voorziet je verder van alle nodige informatie, maar is lang niet zo interessant als het twee-assige display achteraan. Dat kan 90 graden horizontaal en verticaal draaien. Het mechanisme is vergelijkbaar met dat van de Panasonic S1H, al kan je het in dit geval niet naar voor klappen. Dat is ook niet nodig, want de Z9 is simpelweg te zwaar om als vlogcamera te gebruiken. We kunnen ons wel voorstellen dat sportfotografen graag al eens vanuit een laag standpunt fotograferen en daarvoor is het display meer dan voldoende. Het werkt bovendien prima voor straatfotografie.
De elektronische zoeker is nog vaak een punt van terughoudendheid om de overstap naar systeemcamera’s te maken, maar door je zonder vertraging of black-out te laten fotograferen lost de Z9 dat probleem op. Het schermpje heeft een helderheid van 3.000 nits en resolutie van 3,69 miljoen pixels, wat weliswaar minder is dan de 9,44 miljoen pixels van de Sony a1.
Nieuw is de implementatie van een ingebouwd schild dat de sensor beschermt tegen stof bij het vervangen van de lens. Handig, want de mechanische sluiter ontbreekt natuurlijk.
Prestaties
Het hart van de systeemcamera vormt een nieuw ontwikkelde gestapelde fullframe CMOS-sensor van 45,7 megapixels en de nieuwe EXPEED 7-processor. De sensor kan razendsnel worden uitgelezen, waardoor problemen als het rolling shutter-effect, dat kan optreden bij elektronische sluiters, bij de Z9 geen issue meer zijn. De sensor heeft een ISO-basisbereik van 64 tot 25.600, dat kan je uitbreiden tot ISO 32 en 102.400. Ook heeft hij een algoritme voor ruisonderdrukking ingebouwd en wordt flikkering in de camera tegengegaan.
De Nikon Z9 ziet heel wat verbeteringen op het vlak van autofocus en komt dichter in de buurt van concurrerende vlaggenschepen. De tracking van zaken zoals gezichten, ogen en dieren is veel beter dan wat we al zagen in recente toestellen zoals de Z6 II en zeker 3D-tracking voor mensen, dieren en zelfs voertuigen maakt een verschil. Onderwerpen worden ook herkend door de camera, zelfs als het best druk is in je compositie. Wisselen kan dan met de joystick aan de achterkant.
De Z9 heeft 493 autofocuspunten, waarvan 405 auto-area AF. Dat zijn er vijf keer zoveel als de Z7 II heeft; de camera heeft het dus veel makkelijker om onderwerpen te detecteren en erop te focussen. Tijdens een sessie straatfotografie merkten we dat wandelaars makkelijk gevolgd konden worden, zelfs al liep er heel wat volk door het beeld (het maximale aantal onderwerpen is negen). Werd het zicht op het onderwerp verbroken, dan wist de camera dit opnieuw op te pikken wanneer de persoon terug verscheen. Was het onderwerp dichterbij, dan leverde de Eye AF even indrukwekkende prestaties.
De Nikon Z9 haalt 20 frames per seconde, wat minder is dan de 30 fps die de Sony a1 produceert (in perfecte situaties). De buffer van de Z9 is weliswaar ongelimiteerd als je fotografeert in jpeg of high-efficiency RAW. Gebruik je lossless, dan zal de buffer na een achttal seconden vol zitten, maar een seconde later is hij alweer leeg. Let op dat je voor deze prestaties wel gebruik moet maken van een CF Express Type B-kaartje, zoals onze SanDisk Extreme Pro. Gebruik je XQD dan zijn de prestaties minder. Tenslotte kan je ook aan 120 fps fotograferen met een crop en enkel in jpeg. Niet echt nuttig in de meeste scenario’s, maar de mogelijkheid is daar.
Filmen kan met de systeemcamera bij introductie tot maximaal 8K tegen 30p. Via een gratis upgrade zal dat in de loop van 2022 worden opgevoerd naar 8K tegen 60p. De warmteafvoer is in de camera goed geregeld, want filmen in de hoogste introductiekwaliteit kan de Z9 maar liefst 125 minuten volhouden, langer dan welke huidige systeemcamera dan ook. De hoogste framerate in 4K-kwaliteit is 120p, wat bijvoorbeeld vloeiende slowmotionbeelden mogelijk maakt. Tijdens het filmen is de volledige AF/AE en oogdetectie AF beschikbaar.
Beeldkwaliteit
Een technisch hoogstandje zoals de Nikon Z9 levert natuurlijk prachtige foto’s af. Zeker indien gecombineerd met een lens zoals de NIKKOR Z 24-120mm f/4 S die wij voor onze testsessie mochten gebruiken. Het ISO-bereik maakt in beide richtingen veel mogelijk. In de praktijk beperkten we ons tot maximaal ISO 6400 en waren we het meest comfortabel onder ISO 1600, al merk je bij grote beelden sowieso minder snel ruis op.
De NIKKOR Z 24-120mm f/4 S is een uitstekende lens.
Ook bij hoge ISO valt de ruis mee.
De witbalans in de gemaakte jpegs is prima en de kleuren zijn natuurgetrouw, inclusief de huidtinten. Dit maakt dat je niet altijd uitgebreide nabewerking zal nodig hebben om een fijn eindresultaat af te leveren. Dit is natuurlijk uitermate handig voor professionele sportfotografen, die snel veel beelden moeten kunnen verwerken. Let wel op de extra ruisonderdrukking die standaard aan de jpegs lijkt toegevoegd te worden.
Bestanden delen
Wie wil, kan de gemaakte beelden automatisch overbrengen naar zijn smartphone via wifi en bluetooth. Helaas is de SnapBridge-software waarmee je dit doet verre van perfect. Het bleek een hele uitdaging om effectief verbinding te kunnen maken met de camera en de verbinding langer dan enkele seconden te behouden. Dit is blijkbaar een gekend probleem dat zich niet beperkt tot de Z9 en er bestaat zelfs documentatie over van Nikon zelf, maar ook deze oplossingen werkten in ons geval niet. Na wat proberen bleek dat het SSID (het netwerk dat de camera uitzendt om verbinding met te maken) teveel tekens had en manueel moest aangepast worden naar een eenvoudigere naam. Niet meteen een voor de hand liggende oplossing. We hopen dan ook dat de app en bijbehorende documentatie verbetert. Een vlotte verbinding met je smartphone kunnen maken is vandaag de dag immers essentieel.
Professionals zullen dan weer blij zijn met de mogelijkheid om via wifi contact te maken met een ftp-server om hun beelden snel bij beeldredacties te krijgen. Via de LAN-poort kunnen zij ook direct bekabeld overdragen naar pc of ftp-server. Daarbij hanteert de Z9 de snelle 1000BASE-T-standaard.
Dankzij het handige scherm kan je vanuit alle posities fotograferen.
Conclusie
Op technisch vlak en qua beeldkwaliteit is de Nikon Z9 een waardige concurrent voor de vlaggenschepen van Canon en Sony. De camera zal in elke situatie betrouwbaar ingezet kunnen worden en professionele fotografen staan dan ook voor een moeilijke keuze. De dubbele grip en bijgevolg het zwaardere gewicht van de camera zal voor velen echter een beslissende factor zijn in hun aankoop. We hadden hier graag een keuze gezien in plaats van de camera te baseren op het ontwerp van de D6.
