The Tale of Two Steves

Had Shakespeare nog geleefd, dan ben ik er rotsvast van overtuigd dat hij een killer theaterstuk had geschreven over Steve Jobs. Hamlet, Othello en King Lear zouden verbleken bij het verhaal dat hij had kunnen schrijven over de legendarische CEO van Apple. Maar ik ben onlangs een andere Steve tegengekomen en die zijn verhaal is op zijn minst even interessant. Maar wel triest.

De tweede Steve is Steve Sasson. Steve wie ? Inderdaad, daar had u nog nooit van gehoord. Toch heeft die man een opmerkelijk parcours afgelegd. Steve Sasson is namelijk de uitvinder van de digitale camera. En ondanks zijn ongelooflijke briljante geest, en zijn fantastische uitvinding, is hij eigenlijk totaal anoniem gebleven.

Ik ben gefascineerd geraakt door het trieste verhaal van Steve 2. Steve Sasson groeit op in New York, en blijkt een briljant jongetje. Eerste in de klas, beste van zijn school in wiskunde en fysica, studeert magna cum laude af en gaat naar Rensselaer Polytechnic, een van de beste engineering universiteiten in de wereld. Opnieuw een schitterende student, uitmuntend in zijn vakken, en afgezwaaid met de hoogste onderscheiding. Een prachtige carriere wenkt.

Hij begint in 1973 te werken bij Kodak, waar hij in de research afdeling terechtkomt en onmiddellijk aan de slag kan om een nieuw concept uit te werken: een volledig digitale camera. Na hard zwoegen slaagt hij er in op twee jaar tijd een volledig werkend model te bouwen. Weliswaar weegt het ding 4 kilogram, en ziet het er uit als een redelijk uit de kluiten gewassen toaster maar het werkt. Ok, toegegeven, het duurt 23 seconden om een foto te nemen, en dan nog eens 23 seconden om het weer af te spelen, maar het is het allereerste digitale fototoestel in de wereld.

So far, so good. Steve is dolenthousiast over het resultaat, en ziet onmiddellijk de mogelijkheden om dit verder te verfijnen en te commercialiseren. Hij ziet dat dit een revolutie zal ontketenen in de wereld van fotografie, en is superenthousiast dat zijn bedrijf, Kodak, de eerste zal kunnen zijn om te pionieren met de nieuwe opwindende digitale wereld. Maar tot zijn grote verbazing gebeurt er helemaal niets. Zijn bazen zijn niet enthousiast, vinden het maar een dom idee, zijn supervisors vinden dat het helemaal niet past in de ‘big picture van Kodak’, en de salesmensen vinden het iets dat ‘maar snel moet opgeborgen worden’ want het zou wel eens de core business van Kodak (analoge fotografie) kunnen schaden’.

Maar Steve blijft proberen. Hij blijft perfectioneren, en blijft ‘zijn’ Kodak overtuigen van de merites van een digitale camera. Maar Kodak doet er helemaal niets mee.

Ik ben op Steve Sasson gestoten omdat hij onlangs een plaatsje kreeg in de ‘electronics inventors Hall of Fame’ en daar verbitterd en gefrustreerd geconfronteerd werd met het feit dat het blijkbaar zo moeilijk is om in een groot bedrijf als Kodak, echte innovatie te kunnen laten floreren.

Terug naar Steve 1. Steve Jobs was geen goeie student. Hij was een klaploper in de middelbare school, had slechte vrienden, en was een luierik. Hij wilde naar Reed College in Oregon, maar hield het na zes maanden al voor bekeken. Hij had een goeie vriend, Steve (alweer) Wozniak, die een technologiefreak was die een computer in elkaar kon knutselen. Ze begonnen samen in de garage van Steve Jobs te sleutelen en de rest is History: Apple II, de Mac, de iPod en de iPhone. Vier totale ‘game changers’ in de wereld van technologie op 30 jaar tijd.

Als je de twee Steves naast elkaar zet, bijna even oud, dan kan je alleen maar medelijden hebben met Steve Sasson die eigenlijk veel slimmer is dan Steve Jobs, veel briljanter, veel eerlijker, en veel loyaler, maar die moet terugkijken op zijn carrière met een enorme brok frustratie.

Ik steek de laatste tijd heel veel energie in het begeleiden van innovatie in bedrijven. Hoe kan een bedrijf slimmer, beter en sneller inspelen op technologische innovatie, hoe kan een bedrijf creativiteit gebruiken als een strategisch wapen ? Ik zit dan ook heel vaak in innovatie sessies, creative brainstorms en ‘pressure cookers’ en ben keer op keer aangenaam verrast hoeveel creatieve en innovatieve ideeën er opborrelen bij bedrijven. Maar telkens kijk ik rond in de kamer en zie ik hordes van Steve Sassons in de zaal, hele slimme mensen met schitterende ideeën, die het waarschijnlijk nooit zullen kunnen verkopen aan hun eigen bedrijf.

Steve Jobs is een verschrikkelijke mens om mee te werken. Uit alle verhalen over de man, uit alle biografieën blijkt er maar één ding: het is een super-arrogante asshole die zijn mensen tot het uiterste drijft, maar iedereen die met Jobs gewerkt heeft noemt het ook de beste periode uit hun carrière.

Ik zit in een fase in mijn leven waar ik naar mijn kinderen kijk, en ze probeer te overtuigen dat ze goed moeten studeren, hard hun best doen, goeie punten halen, altijd braaf luisteren en vooral zorgen dat ze een goeie job krijgen bij een goed bedrijf. Ik hoop alleen maar dat het geen Steve Sassons zullen worden…

— Peter Hinssen
(was de laatste van zijn jaar toen hij afstudeerde)