Ellio Max review: comfortabele speedpedelec met fijne features
Ellio is de merknaam van het Belgische IntuEdrive, met ingenieurs Tomas Keppens en Jorrit Heidbuchel aan het stuur. Door hun ervaring in de automotivesector bekijken zij de markt van de speedpedelecs een tikkeltje anders. Vandaar enkele verrassende features als het remmen op de motor (via een achteruittraprem) en cruise control. Maar daarover verderop meer. Ook leuk om te weten is dat de Ellio Max, net als zijn oudere broertje, volledig in België ontworpen en gebouwd wordt.
Ontwerp en comfort
De Ellio Max heeft een eenvoudig, maar strak en modern ontwerp dat nog het meest opvalt door de knalgele lak (er is ook een turquoise kleuroptie). Naast het solide, aluminium kader is het grote verschil in vormfactor met de Ellio Original het couranter formaat van de wielen (27,5 inch i.p.v. 20 inch). Vormfreaks kunnen het wat slordig vinden dat er aan het stuur heel wat kabels zichtbaar zijn, al hebben we ons daar persoonlijk op geen enkel moment aan gestoord. Alles blijft functioneel en ze zitten het gebruiksgemak niet in de weg. De Ellio Max is met zijn 39 kg (waarvan 7 kg batterij) wel aan de zwaardere kant. Daardoor kan het wat lastiger zijn om hem te hanteren als je er niet op zit, zoals bij het draaien en keren in je garage of stalling. Moet je hem een helling opduwen, dan is er gelukkig de walk assist. Door de Drive/Park-schakelaar en de +-knop voor de cadans tegelijkertijd in te drukken, helpt de fiets je een eindje vooruit. Zo hoef je hem niet volledig op spierkracht te duwen. Het voordeel van het hogere gewicht is dan weer wel een goede stabiliteit op de weg.
Er is maar één kadermaat, die in theorie goed zou moeten zijn voor mensen van 1m70 of groter, al lijkt het krap als je tegen de ondergrens aan zit. Net op de plek waar je je been over het kader zou zwaaien om op te stappen, maakt het een knik naar boven. Omdat we zelf lang zijn, vormde dat net geen probleem, maar wie kleiner is, zal een tikje leniger uit de hoek moeten komen. Gelukkig kan vrijwel iedereen een aangename zithouding bekomen door het zadel in hoogte te verstellen. Je zit bij de Ellio Max ook veel minder voorovergebogen dan bij sportiever uitgevoerde speedpedelecs, zoals die van Stromer of Specter.
Rijgedrag en prestaties
Ellio onderscheidt zich verder van het pak door voor tweewielaandrijving te kiezen, met een motor op de vooras en eentje in het midden. Ze leveren een gecombineerd piekvermogen van 1.500 wh en 100 Nm aan trekkracht. Cijfers zeggen niet alles en de manier waarop de Ellio Max dat vermogen aflevert, is bijzonder prettig. Bij andere speedpedelecs word je nog al eens als een speer naar voren gekatapulteerd wanneer je iets te enthousiast in de trappers gaat. Dat is hier helemaal niet het geval, ook niet bij maximale trapondersteuning. Dat zorgt voor een rustige rijervaring waarbij je het vermogen aan je eigen tempo kan opbouwen. Ook de topsnelheid hebben we getest en met flink doortrappen konden we de 50 km/u aantikken op het display, al zal dat in reële gps-snelheid eerder overeenkomen met de maximaal toegelaten 45 km/u. Daarboven voelden we de ondersteuning duidelijk wegvallen en trad er een begrenzer op. Schakelen gebeurt trouwens automatisch.
Via de knoppen links kan je de trapfrequentie aanpassen, maar ook schakelen tussen park- en drive-modus. Sta je voor langere tijd stil, zoals aan een stoplicht, dan gaat de fiets automatisch in Park. Om dat vermijden kan je de voorrem lichtjes ingedrukt houden, een handigheidje waar we graag gebruik van maakten om vlotter te vertrekken. Laat je de fiets toch (al dan niet per ongeluk) in park vallen, dan zal je het pedaal niet kunnen klaarzetten om je af te duwen. Het zakt dan namelijk gewoon door zonder weerstand. De Ellio Max is alleszins bijzonder comfortabel voor een speedpedelec, dankzij de geveerde voorvork (Stem kinect) en de optionele, geveerde zadelpen (waarover wij beschikten). Rechts op het stuur vind je nog twee bellen terug: een kleinere om andere fietsers en voetgangers te waarschuwen en een luide, elektronische, om het gemotoriseerd verkeer te laten weten dat je er bent. Handig.
Achteruittraprem & cruise control
Naast het mooi opbouwende vermogen zijn we ook grote fan van de achteruittraprem van de Ellio Max. Dat is geen directe rem zoals bij klassieke fietsen, maar het geeft een signaal aan de motor om geleidelijk af te remmen. Trap je lichtjes naar achter, dan voel je dat er op de motor geremd wordt. Die remkracht kan je ook nog eens moduleren door verder naar achteren te trappen of de trappers stil te houden. Het vergt wat gewenning, maar we verkozen deze manier van remmen (bijvoorbeeld voor een scherpe bocht) op de duur boven de remmen op het stuur. Die gebruikten we enkel nog wanneer we snel en volledig tot stilstand wilden komen. Het is zo’n feature die wat ons betreft in elke e-bike mag zitten. De hydraulische remschijven zorgen in combinatie met de elektrische rem trouwens voor een prima remgevoel en uitstekende stopkracht, zonder bruusk over te komen.
Een tweede feature die uit de autowereld geplukt lijkt, is cruise control. Eigenlijk is het niet meer dan een snelheidsbegrenzer, die vooral van pas komt wanneer je een zone-30 moet doorkruisen. Zolang je voldoende meetrapt, zal de Ellio Max de snelheid die je instelde perfect aanhouden. De cruise control komt ook van pas in een heuvelachtige omgeving. Zo merk je er bijna niets van wanneer een stuk bergop en bergaf elkaar afwisselen en fiets je onverstoord verder, zonder dat je de trapfrequentie of -ondersteuning moet bijstellen, met een rustigere en naadloze rit als gevolg. Voor de verlichting zorgt de Roxim Z4E Pro. Dankzij een dimlicht van 600 lumen en een 900 lumen sterk grootlicht, ben je altijd zichtbaar én zie je in het donker moeiteloos waar je naartoe rijdt.
Boordcomputer en batterij
En dan moeten we het nog hebben over appconnectiviteit of het gebrek daar aan. Maar vergis je niet: we hebben dat op geen punt als negatief ervaren. De rudimentaire software is door IntuEdrive zelf ontworpen. Hoewel het display vrij basic oogt, toont het in elk geval de gegevens die ertoe doen, zoals je trapfrequentie, ondersteuningsniveau, de gereden afstand en het rijbereik. Wie gps of bluetoothconnectiviteit wil, zal zijn smartphone in een houder aan het stuur moeten bevestigen. Verder kan je in de instellingen nog aanduiden of je de motor het vermogen dynamischer of net rustiger wil laten afleveren. Ook wie niet zo handig is met apps en menu’s, vindt er snel zijn weg. We kregen uiteindelijk niet het gevoel dat we belangrijke opties misten.
Tot slot moeten we het nog even hebben over de 1.150 Wh sterke batterij. Goed om weten is dat je die gewoon uit de fiets kan halen om in huis op te laden en dat kan verdraaid handig zijn. In de praktijk is het lastig om er een exacte autonomie te plakken, want het hangt er natuurlijk van af hoeveel werk je door de elektromotoren laat verrichten voor trapondersteuning. Ellio heeft het over een heel ruime marge in rijbereik, van 60 tot 150 kilometer, bij snelheden van boven de 40 km/uur. Zelf fietsten we in onze testrit steeds met trapondersteuning op niveau 3 of 4 (max.) en vonden 75 kilometer tussen laadbeurten realistisch. Alleen wie echt ver moet pendelen, komt daar misschien niet mee toe. Een lege accu volledig opladen kan trouwens in zes uur tijd.
Conclusie
De Ellio Max heeft ons op meerdere vlakken weten te charmeren. Enerzijds door de comfortabele vering en het gebruiksgemak, anderzijds met het gedoseerd remmen op de motor via de achteruittraprem. Het enige noemenswaardige minpunt dat we ervaarden is de automatische Park-stand, die we liever niet automatisch zagen activeren wanneer we even stopten. Los daarvan biedt de Ellio Max een comfortabele, consistente en gebruiksvriendelijke ervaring.
