Gratis internet in de trein is een mythe
Een pas opgerichte Facebookgroep ijvert voor gratis internet in de trein. Onzin als u het mij vraagt. Als de gebruikers zelf nog niet voor hun internet willen betalen, waarom verwachten ze dan dat de NMBS erin zou investeren?
Het begint al bij de roep om ‘gratis’ internet. Dat is absurd, want gratis internet bestaat gewoon niet. Er is altijd iemand die betaalt. Bij u thuis bent u dat zelf. Surft u met een 3G-modempje, dan betaalt u ook zelf.
Gaat u naar Quick, dan kunt u wel surfen zonder ervoor te betalen, een dienst aangeboden door de operator Freehotspot.com. Maar je kan dat bezwaarlijk gratis surfen noemen. De kosten worden immers gedeeld tussen adverteerders van Freehotspot.com en Quick. Er zal altijd iemand betalen. Wie dat niet snapt, heeft de economie niet begrepen.
Duurdere tickets
Als een restaurateur - of bij uitbreiding een spoorwegmaatschappij – zo vriendelijk is om gratis internet aan te bieden, dan kan je er donder op zeggen dat ze het op een of andere manier moeten compenseren. Door meer geld te vragen voor hun producten bijvoorbeeld. Op het einde van de rit moet de rekening immers kloppen.
De NMBS staat dus voor de keuze: internet aanbieden en de prijs van tickets verhogen, of geen internet aanbieden. Als een onderzoek dan uitwijst dat surfen in de trein geen basisbehoefte is, dan kan ik veel begrip opbrengen voor de strategische keuze van de NMBS.
Trouwens, in Nederland biedt de Nederlandse Spoorwegen ook geen gratis internet aan. De dienst is van T-Mobile. En hun bedoeling is niet het internet gratis te houden, ze willen er ook aan verdienen, op termijn. In de Thalys is internet enkel gratis in eerste klasse. En wie niet beseft dat die ‘gratis’ doorgerekend wordt in de prijs van zijn vervoersbewijs, die heeft waarschijnlijk zijn ticket nog nooit zelf betaald.
Geen alternatief
Er is eigenlijk maar één alternatief voor wifi in de trein: 3G. Alleen jammer dat de 3G-dekking op het spoorwegnet nergens op lijkt. Dat is dan weer de verantwoordelijkheid van de gsm-operatoren.
En vreemd genoeg heb ik ook begrip voor hun argumenten om niet te investeren in internet in de trein. Treinen houden gsm-stralen te hard tegen, ze rijden door bossen en weilanden en het is niet evident om antennes dicht bij het spoor te plaatsen. Dat maakt het allemaal behoorlijk duur, voor het beperkte gebruik dat ervan gemaakt wordt.
Intern communicatiesysteem
Al zit er verbetering aan te komen, de spoorwegnetbeheerder Infrabel gaat zelf een intern communicatiesysteem uitrollen. De masten daarvoor mogen ook door de operatoren gebruikt worden. Laat ons hopen dat het wat uithaalt.
Maar in de tussentijd is het vrij moeilijk surfen in de trein. Verbeter me als ik me vergis, maar ik vind het ook niet evident om te surfen in de file op de E19, of in het vliegtuig op tienduizend meter hoogte.
