Cyberpunk 2077: Phantom Liberty review: meer dan Idris Elba

Met Cyberpunk 2077: Phantom Liberty brengt CD Projekt Red opnieuw een update uit voor de succesvolle RPG. Deze keer gaat het niet enkel om bugfixes en dergelijken, maar introduceert de spelmaker een heel nieuw luik aan het verhaal. Daarnaast krikt de game de visuals nog eens op met de implementatie van DLSS 3.5.

CD Projekt Red, de ontwikkelaar achter het populaire Cyberpunk 2077, bracht in 2020 een spel uit dat veel spelers nog ‘onaf’ vonden. De game zat in eerste instantie vol met bugs en kon alleen gespeeld worden met de sterkste gaming-pc’s. Gamers met minder sterke pc’s en die het spel voor de Xbox of PlayStation kochten, reageerden misnoegd: ze betaalden 60 euro voor een spel dat eigenlijk niet speelbaar was. Sindsdien heeft de ontwikkelaar flink wat tijd en middelen in de titel gestoken. Met de gratis 2.0-update en een verhaaluitbreiding met DLC ‘Phantom Liberty’ toont de ontwikkelaar dat het spel vandaag meer dan afgewerkt is.

Versie 2.0

Om te beginnen met de 2.0-update, waar je ook van kan genieten zonder bij te betalen: daar wordt niet meteen iets toegevoegd dat de loop van het spel verandert. Wel krijg je nu meer mogelijkheden om jezelf tijdens het spel als de ultieme ‘netrunner’ te ontpoppen. Zo zal je, als je het spel opstart na de update, plots kunnen schieten vanuit je voertuig. Op zich een leuke toevoeging, maar geen waar wij veel gebruik van maakten. Autorijden in Cyberpunk 2077 kan soms nogal wat aandacht vergen, zelfs na de update: je glijdt meer naar links en naar rechts dan dat je daadwerkelijk stuurt. Wie zich zelfzeker genoeg voelt, kan in ieder geval Night City al rijdend aan flarden schieten.

Hou er dan wel rekening mee dat de politie je in geen tijd op de hielen zit. Veteranen zullen daar eens hardop mee lachen: alsof je schrik moet hebben voor die domme agenten. In eerdere versies kon je namelijk gewoon de benen – of de wagen – nemen, waarna de politie je misdrijf simpelweg leek te vergeten. Dat is anders na de 2.0-update: het is de politie plots menens geworden. Afhankelijk van de hoeveelheid keet die je in de game schopt, kunnen andere voertuigen worden ingezet om je personage te achtervolgen en vervolgens in te rekenen. Heel dat nieuwe politiesysteem geeft de game wat meer diepte. Politieagenten kunnen nu ook het slachtoffer worden van al je verschillende quickhacks en je kan de banden van voertuigen lek schieten. Kortom: een partijtje worstelen met de arm der wet is nu leuker dan ooit.

Nieuwe skills en perks

Verder voert de game een aantal veranderingen in voor de skill tree: die werd onder handen genomen, waardoor er nu vijf nieuwe takken zijn: Headhunter, Netrunner, Shinobi, Solo en Engineer. Als je zin hebt om met die skill trees te experimenteren, dan kan dat ook. De 2.0-update voert de mogelijkheid toe om skillpunten terug te vorderen, zonder dat het iets kost. Ook het perkssysteem en de rol van kledij in de game werden volledig onder handen genomen. Met andere woorden: de gratis 2.0-update verfrist het spel op meerdere vlakken. Zelfs als je het spel al gespeeld hebt, zal het daardoor toch een beetje nieuw aanvoelen.

Phantom Liberty

Wie nog dertig euro aan Cyberpunk 2077 wil besteden, is er nu ook de Phantom Liberty-uitbreiding. Die voegt een flinke portie verhaal toe aan het basisspel, waardoor je al de nieuwigheden van de 2.0-update in een nieuw scenario kan testen. Als je je focust op het verhaal, zou je op zo’n 13 uurtjes al naar het einde van de uitbreiding kunnen spelen. Dat is echter onze speelstijl niet: met zijmissies erbij ben je al gauw zo’n 22 uur bezig. Heb je bovendien ook nog eens verzameldrang? Reken dan op een flinke 30 uur voor de DLC.

De hamvraag is natuurlijk of die 13 of 22 uren ook de moeite zijn. Het antwoord op die vraag is “ja”. De DLC begint nogal lineair, waarbij je de premisse van Phantom Liberty te horen krijgt: je wordt gecontacteerd door Songbird, een netrunner die voor de president van de VS werkt. Het regeringshoofd blijkt met vliegtuigproblemen te kampen en dreigt neer te storten, waardoor het een noodlanding moet maken. Die noodlanding brengt je naar Dogtown, het meest achtergestelde stuk van Night City dat je nog nooit gezien hebt.

Het verhaal dat volgt is er een waarbij je, zoals het een RPG betaamt, zelf grotendeels het verloop van bepaalt. De keuzes die je maakt hebben bovendien niet enkel invloed op wat er in de DLC gebeurt, maar hebben ook hun weerslag op de gebeurtenissen in het basisspel. Kortom: liefhebbers van de game hebben met deze uitbreiding meer van hetzelfde, maar dan net een beetje anders en uitgebreider.

DLSS 3.5

Dat Cyberpunk 2077 er bijzonder knap uitziet, daar is zo goed als iedereen het over eens. Zeker met functies al Ray Tracing ingeschakeld zag de spelwereld er altijd al goed uit. Samen met de – gratis – 2.0-update voor Cyberpunk 2077 krijgt Cyberpunk 2077 ondersteuning voor het spiksplinternieuwe DLSS 3.5 met Ray Reconstruction. In tegenstelling tot een functie als Frame Generation hoef je daar trouwens geen gloednieuwe laptop of RTX 40-serieskaart voor te kopen, ze is gewoon beschikbaar op alle RTX-kaarten.

DLSS 3.5 introduceert in feite een nieuw AI-model, dat de ‘problemen’ van Ray Tracing probeert op te lossen. Dat lukt vrij goed: het nieuwe model is getraind op 5 keer meer data dan het vorige. Behalve de traditionele DLSS-features, neemt het model nu ook ‘Ray Reconstruction’ op zich. Het model is getraind op verschillende soort RT-effecten. Normaal gezien zorgt de DLSS-upscaling in combinatie met bepaalde lichteffecten ook voor verschillende slechte pixels, die uiteindelijk ‘ghosting’ veroorzaken. Het effect? Alles ziet er veel scherper uit, zelfs reflecties. Lichteffecten die anders verloren gaan door denoise-effecten blijven bovendien behouden. Cyberpunk 2077 was al een must play, nu is het ook een must see. Het beste van al: met DLSS 3.5 draait de game meestal even soepel als met vorige DLSS-versies, soms zelfs soepeler. We hebben de nieuwe feature natuurlijk niet op alle videokaarten kunnen testen, maar op een RTX 3060 of RTX 4060 voor laptops blijven de prestaties nagenoeg hetzelfde.

Conclusie

Of je nu op een gaminglaptop of desktop met 40-series-kaart speelt of niet: Cyberpunk 2077 ziet er beter uit dan ooit. Zelfs wie er niet aan denkt om de Phantom Liberty-uitbreiding meteen aan de ervaring toe te voegen, doet er goed aan om de game nog eens op te starten. De game laat, ook op onze RTX 3060, mooi zien wat er tegenwoordig mogelijk is in games. Met de Phantom Liberty-uitbreiding hebben we, net zoals met het basisspel, wel enorm veel plezier beleefd. De extra gameplay-updates die in de 2.0-update zitten, zorgen er bovendien voor dat alles fris aanvoelt, zelfs voor wie al langer vertrouwd is met de game. CD Projekt Red verbaast, ook na de meer dan succesvolle DLC’s voor The Witcher 3, maar eens opnieuw met een uitbreiding voor een spel.