Preview: Heavy Rain
[related_article id=”160734″] Aparte besturing
De eerste minuten van het spel lijken op niets wat we voorheen hebben gespeeld. Allereerst is er de bediening van het hoofdpersonage, wat volledig met de twee analoge sticks gebeurt. Heel verwarrend in het begin, maar na een uurtje spelen went het wel. Elke actie vereist een bepaalde beweging van de analoge rechterstick. Als je een kast moet openmaken, doe je de actie nadat die op het scherm verschijnt. Zo zal je in de goede volgorde eerst moeten douchen, daarna de tanden poetsen om pas dan je kleren aan te trekken. Alles in het spel is op voorhand bepaald; je moet alleen maar de acties doorlopen en volgen wat het spel van je vraagt. Dit klinkt erg lineair, maar de makers hebben ons laten weten dat daar stevig verandering in komt naarmate je vordert in het spel. Sommige gevechten vragen je om binnen een bepaalde tijd een knop in te drukken om aan te vallen, maar je krijgt nooit de controle over de manier waarop je een slag of stoot uitdeelt.
Het verhaal is alleszins heel aangrijpend. Je start met de architect Ethan Mars, die een gelukkig leven leidt met zijn vrouw en twee kinderen. Het begint echter mis te lopen wanneer een van je twee zonen omkomt in een ongeval, waar jij iets aan kon doen mocht je hem in het oog hebben gehouden. Hierna verandert heel zijn leven, net als een nieuwe ziekte met regelmatige black-outs. In totaal zal je de controle hebben over vier personages, namelijk Ethan, Scott Shelby als detective, Norman Jayden als gepensioneerd FBI-agent en Madison Paige als journaliste. Je doorloopt de verschrikkelijke gruwel die wordt verteld rond The Origami Killer, die telkens bij elke moord van een kind een origami in de hand plaatst. Vanaf dat je het spel start laat het je niet meer los, aangezien de actie nooit stopt door continue interactie van de speler te vragen.
Dynamische acties
Sony heeft ons altijd laten weten dat het verhaal dynamisch zou reageren met elke keuze die je maakt, maar in de demo hebben we daar weinig van gemerkt. Na meerdere malen andere keuzes te hebben gemaakt, komen we telkens op hetzelfde verhaal. Er zijn soms gevechten die anders kunnen aflopen als je het er niet zo goed vanaf brengt, maar uiteindelijk heeft het geen invloed op het verhaal. Door de ontzettend knappe grafische stijl word je in een mum van tijd opgeslokt door het spel. De animaties van de verschillende personages zien er levensecht uit, terwijl de stemacteurs superieur de emoties en dialogen hebben ingesproken. Vooral de manier waarop er met watereffecten wordt omgesprongen in Heavy Rain is van een nooit geziene grafische pracht. Wanneer het spannend wordt, springt de muziek goed bij om de ervaring nog intenser te maken.
Heavy Rain is een typisch spel waar je moeilijk een genre op kunt plakken. De makers spreken zelf over een ‘interactief drama’. Het geheel lijkt ons goed genoeg om te doorspelen, mede door het boeiende en aangrijpende verhaal, en de schitterende personages. De ontwikkelaar heeft nog een dikke maand om het spel verder te verfijnen, maar Sony heeft met Heavy Rain een heel interessante, exclusieve PS3-titel in handen. De enige vraag die nog niet echt te beantwoorden valt na de demo, is de exacte herspeelbaarheid van deze titel. Zijn de kantelpunten van het verhaal bewaard voor situaties na deze demo of eindigt elke actie toch met hetzelfde verhaal en spelverloop? Afhankelijk van dat verloop zullen we weten of Heavy Rain een klassieker wordt of eerder in de middenmoot verzuimd.
