Review: Dragon Ball: Raging Blast
[related_article id=”160734″] Met kleine stapjes
Positief is dat elke nieuwe Dragon Ball-game telkens wel vooruitgang boekt, hetzij telkens in kleine stapjes. Nu probeert Raging Blast deze vooruitgang verder te zetten, maar helaas loopt het in deze editie een beetje mis. Er valt heel veel te doen en te verdienen, maar met de gameplay schort er toch iets.
Op het vlak van spelmodi en speelbare personages krijg je veel waar voor je geld. Je zult verschillende saga’s kunnen herspelen in cruciale gevechten, met soms ook een what if-optie. Die is wel leuk gevonden, want zo leer je een andere kant van het verhaal kennen als het fout gaat. Mocht je het lastig krijgen met een bepaalde saga, dan kun je die altijd overslaan en verder spelen met de volgende. Verder is er nog een Super Battle Trial-modus die je een reeks van gevechten achter elkaar laat spelen zonder verdere verhaalinteractie. Er zijn meestal wel voorwaarden verbonden aan een overwinning, zoals de vijand verslaan binnen een bepaalde tijd of met die aanvallen enkel toeslaan. Er is ook nog een Tournament-modus waar je tot en met 16 spelers tegelijk tegen elkaar kunt laten vechten, waar de rest kan worden opgevuld met computergestuurde spelers als je niet met genoeg bent.
Plus- en minpunten
Grote pluspunt is overduidelijk de online optie. Je hebt de mogelijkheid om klassements- of niet-klassementswedstrijden te spelen of je kiest voor het World Tournament. Hier kun je met een hele hoop vrienden of tegenstanders aan de slag om uit te maken wie de beste is. De selectieopties zijn wel leuk, zoals de keuze tussen nationale of internationale spelers, originele of geüpgradede spelers en nog veel meer. Het blijft echter wel een potje vechten tegen elkaar dat dankzij de verschillende opties zorgt voor aangename afwisselingen.
Tot nu toe allemaal goed nieuws, maar helaas blijft het niet duren. De gameplay van het spel is nogal slecht uitgebalanceerd vergeleken met andere Dragon Ball-games. Er zijn drie verschillende types aanvallen, namelijk super-, vuist- en afstandaanvallen. In Raging Blast zul je echter snel merken dat je enkel de afstand- en superaanvallen zult gebruiken. Als je vuist tegen vuist gaat, heb je gewoon veel te weinig controle om iets tot een goed einde te brengen. Je moet recht voor je tegenstander staan om een mep te kunnen verkopen, anders zal de aanvalsknop niets doen. Als je zo’n werkwijze in een vechtspel integreert, vraag je gewoon om problemen. Verder is er nog steeds de minigame die verschijnt wanneer je beide dezelfde aanval lanceert. Lastig is dat deze minigame niet wordt aangekondigd op het scherm, waardoor de computer altijd sneller is in het begin, en die achterstand is niet gemakkelijk op te halen. Het verhaal in de saga’s wordt behoorlijk zwak verteld met alleen een tekstballonnetje en verder geen echte tekeningen of filmpjes. Voor iemand die nieuw is in de reeks wordt het hierdoor wel heel lastig om de wereld van Dragon Ball te begrijpen. Verder durft de camera een eigen leven te leiden, waardoor je helemaal niet meer weet waar de tegenstander ergens in de lucht zit. Heel lastig voor een vechtspel als je de tegenstander kwijt bent.
