Review: Crackdown 2
[related_article id=”160734″] Cartooneske actie
De fictieve en futuristische grootstad Pacific City heeft betere dagen gekend. Een zwaarbewapende rebellengroep en gemuteerde monsters maken het leven van onschuldige burgers tot een dagelijkse sessie Russische roulette. Gelukkig zijn jij en je bovenmenselijk sterke collega’s van de lokale politiemacht er nog. Gehuld in een naar Robocop en G.I. Joe knipogende pantser van een niets ontziende diender gooit Crackdown 2 je in een cartooneske open wereld. Je beschikt over de krachten van een bescheiden superman en de vuurkracht van een wandelende F-16. Van achter het stuur of het boorgeschut van een helikopter, auto of ander voertuig hop je van brandhaard naar brandhaard om Pacific City er met elke explosieve straatveldslag weer iets veiliger op te maken.
De oppositie speelt het hard, maar jij kan meer dan een stootje hebben. Je klimt als Spider-man tegen wolkenkrabbers op en ook een sprong naar het tien verdiepingen lager gelegen asfalt doe je zonder risico op een virtuele enkelverzwikking. Het moet vooruitgaan en het is precies die ongebreidelde bewegingsvrijheid en dat machtsgevoel waar deze game het van moet hebben. Dat en de optie om in de uitstekende coöperatieve modus samen met vier spelers orde op zaken te stellen in deze heksenketel. Wanneer je in je eentje speelt, blijft Crackdown 2 minder lang boeien. De prettig gestoorde chaos en het gestaag upgraden van je spelpersonage tot een nog slagkrachtigere aanwezigheid in de speelwereld slagen er niet in het gebrek aan variatie in de missies en een paar frustrerende technische slordigheden onbeperkt te maskeren.
