Digital Life
Ik heb het grootste deel van mijn jeugd achter een computer doorgebracht. De meeste van mijn jeugdvrienden trouwens. In plaats van te voetballen, op een mobilette rond te rijden, of in een te korte scoutsbroek pinten te pakken, gingen wij naar computerclubs. Tot grote wanhoop van onze ouders die zich afvroegen of we daar wel ooit ons brood mee gingen verdienen.
Dat is al met al heel goed meegevallen. De meeste van mijn ouwe computervrienden zijn allemaal in de IT terechtgekomen en hebben nooit spijt gehad van een gebrek aan jeugdelijk voetbal, pintelieren of mobilletten, integendeel. De nerds van toen hebben zeker geen gebrek aan boterhammen.
Tegenwoordig zit er een nieuwe generatie nerds hele dagen achter hun computer, met het grote verschil dat zij tegenwoordig niet alleen digitaal, maar ook allemaal online zijn. Hele dagen en nachten chatten, downloaden en vooral het spelen van Massive Multiplayer Online Role-Playing Games, maar je mag ook wel MMORPG’s zeggen. En opnieuw tot grote wanhoop van hun ouders die zich afvragen hoe hun kleintjes daar ooit hun brood mee gaan verdienen.
Een van de meest in het oog springende MMORPG’s is Second Life. Opgestart in 2003 door Philip Rosedale, en dit jaar al meer dan 1 miljoen inwoners. Second Life is een volledig virtuele wereld, met het allerbelangrijkste kenmerk dat er geld verdiend kan worden (in Linden Dollars), en dat je die Linden Dollars kan omzetten in echt geld.
Iedereen kent ondertussen het verhaal van Anshe Chung, die binnen Second Life begonnen is met een investering van 9,95 dollar, en die eigenlijk een soort makelaar geworden is binnen Second Life. Zij bouwt huizen voor nieuwe inwoners, helpt hun aan ‘real-estate’, en is de eerste miljonair binnen Second Life. Geen virtuele miljonair, maar zij heeft binnen drie jaar meer dan een miljoen dollar aan harde cash weten om te zetten.
Ik kan mij zo al de discussies tussen de ‘bepukkelde 17-jarige bleke nerd’ en zijn ouders voorstellen als hij probeert uit te leggen dat zijn examen Latijnse grammatica absoluut niet zo belangrijk is als het afwerken van zijn nieuwe shopping center op Second Life, en dat als hij nog even mag verderwerken, hij hun hypotheek wel zal aflossen, dan is dat ook weer van de baan.
De opkomst van de digital virtual worlds is natuurlijk niet evident, maar is wel aan een ware stroomversnelling bezig. Ik herinner mij nog levendig de eerste computer world die ik zelf exploreerde, het onvolprezen Zork uit 1981. Zork was een verslaving, maar als je dan 25 jaar later Second Life ziet met rijke functionaliteiten, en alles geconnecteerd met elkaar, dan is dit nog veel verslavender om in te verdwalen.
Meer dan een miljoen inwoners is niet niets. Monaco heeft er 30.000, Andorra 70.000, en Second Life al een miljoen. De economie groeit er met 15 procent per maand, dat is meer dan in China. En onmiddellijk duiken er natuurlijk vragen op naar de toekomst van Second Life. Wie bepaalt de regels? Wie maakt de wetten? Moet er een regering komen? Moeten we een lidmaatschap bij de VN aanvragen?
De Amerikaanse belastingsdienst is ondertussen al wakker geworden, die heeft laten weten dat ze de fiscale implicaties van het verdienen van geld met Second Life onder de loep zal nemen, en kijken of er niet toch een beetje taks moet worden betaald door de geldverdienende ‘Second Lifers’. Jammer, dat is bij Monaco en Andorra wel iets beter geregeld.
Online de kost verdienen hoeft natuurlijk niet virtueel te zijn zoals in Second Life. Volgens AC Nielsen verdienen vandaag meer dan 1,3 miljoen mensen wereldwijd hun dagelijks brood door hun eBay-activiteiten en hun eBay-winkeltjes.
Meer en meer zullen we in de toekomst geconfronteerd worden met mensen die gewoon online werken, online hun kost verdienen en meer en meer online leven.
De Multiplayer games boomen ondertussen volop. Dit jaar wordt er meer dan een miljard dollar verdiend met deze games wereldwijd. Dat is natuurlijk een peulschil vergeleken met de kost van de oorlog in Irak (350 miljard dollar), maar op zich een fenomenaal bedrag voor pure virtuele activiteiten.
De Multiplayer games trekken horden jonge mensen aan die op die manier online digitaal leren leven. Voor ons, ouwe nerds, is het angstaanjagend als je ziet hoe mensen zich totaal verliezen in het virtuele, maar dit is een trend die niet meer om te keren is. Go virtual.
