Fitbit Ionic review: demonendoder

Eerder liet ik me erg negatief uit over smartwatches. In een opinie liet ik mijn frustraties de vrije loop na een tenenkrullende ervaring met de Asus Zenwatch 3, die een Android Wear-jasje draagt. Het horloge ging hand-in-hand met haperingen, een beperkt batterijleven en een onverzorgd grafisch sausje. In de comments (en persoonlijke mails) gaven jullie – terecht – aan dat ik mijn opinie haast helemaal baseerde op het opensource-besturingssysteem van Google. Daarom geef ik de productcategorie nog één keer een kans. Toen de Fitbit Ionic op de redactie aankwam, stond ik echter niet te popelen om hem uit te proberen. In een koppige poging om mijn gelijk te bewijzen, pinde ik hem vast rond mijn arm.

Eerst een snuifje achtergrond over Fitbit. Het bedrijf werd tien jaar geleden opgericht en is sindsdien gekend voor zijn steengoede fitness trackers. Vorig jaar pootje baadde het bedrijf voor het eerst in de wereld van smartwatches met de Fitbit Blaze, zonder al te veel succes. Met de Ionic probeert het merk het voor een tweede keer. Sindsdien is er wel het een en ander veranderd. Fitbit nam inmiddels Pebble over, het populaire Kickstarter-horloge. Dat Fitbit dus meer smartwatches ging lanceren was zeker, wanneer was eerder de vraag.

Waterdicht

Waarmee wil Fitbit me over de streep trekken? De Ionic is waterdicht tot vijftig meter en moet daardoor hét slimme horloge voor zwemmers worden. Rondom zijn rechthoekig paneel zit een dikke bezel waardoor hij er wat log uitziet, maar het scherm zelf is piekfijn in orde. Het is voorzien van scherpe, heldere beelden met rijke kleuren. Zijn aluminium behuizing voelt prima aan en ook het bandje is eenvoudig om aan te doen. Op het vlak van design scoort de Ionic goede punten, maar daar wrong het schoentje niet bij de Asus Zenwatch 3. In de doos zit verder een extra bandje voor mensen met dikkere polsen. Er zijn drie kleurenvarianten beschikbaar: roodoranje met blauwe band, zilver met blauwgrijze band en antracietkleurig met blauwe band.

De Ionic werkt zowel met Android- als Apple-telefoons. Het horloge draait op een eigen besturingssysteem Fitbit OS, dat – in tegenstelling tot Android Wear – héél soepel draait. Zelden kon ik het horloge op een hapering betrappen. Nog een item van de checklist afgevinkt, dus. Helaas is het aanbod aan apps wel schaars. Sportievelingen worden op hun wenken bediend met sportapps zoals Fitbit Coach en Exercise, maar verder is er weinig lekkers op het horloge. Een wekker, weer-app en muziekspeler zijn zowat de enige handige functies die niet specifiek op sportmensen zijn gemikt.

De Ionic is geen standalone smartwatch. Je hebt dus wel je gsm nodig om verbinding te maken met het internet of om bijvoorbeeld een sms’je te sturen. Wel is hij voorzien van GPS, bluetooth, NFC (voor contactloos betalen) en een internet opslaggeheugen van 2,5 GB zodat je er muziek op kan zetten. Ondersteuning voor streamingdiensten zoals Spotify is helaas afwezig. Wil je een liedje overslaan, dan kan dat helaas niet op dit horloge.

Ongekend straffe batterij

Ik moet met de staart tussen de benen toegeven dat dit echt een fijn uurwerk is. Het strafste aan dit horloge heb ik immers nog niet vermeld: zijn batterijleven. Ik moet de Ionic maximaal twee keer per week opladen. Op een volle batterijlading kan ik er gerust vijf dagen mee door. Indrukwekkende cijfers voor een smartwatch. Ik ben zo koppig als een ezel – en het is dus verdomd moeilijk om mijn ongelijk toe geven – maar misschien was mijn eerdere opinie wat té extreem.

Waarschijnlijk houd ik de Fitbit Ionic voorlopig rond mijn arm. Let wel op: het horloge is niet voor iedereen, want zijn hoge prijsetiket is een bittere pil om te slikken. Vooral sportievelingen zullen de Ionic graag rond hun arm hebben. Aangezien ik sinds kort een fitness-abonnement heb, verwelkom ik dit horloge met open armen in mijn tech-collectie.

Geïnteresseerd in de Fitbit Ionic? Koop hem via Coolblue.