Hoeveel partners kunt u aan?
Net voor de zomer hield Gartner in Londen een outsourcing summit. Opvallend was niet alleen de grote interesse van CIO’s en leveranciers, maar ook het steeds gevarieerdere aanbod aan leveranciers. Van traditionele spelers zoals EDS en HP over Indische multinationals tot zelfs een Roemeens infostandje. Van service-grootwarenhuis over specifieke ontwikkeldiensten tot zelfs een vertaalbureau.
Ook de inhoud van de sessies was bijzonder gevarieerd, maar twee trends sprongen in het oog: de evolutie naar multisourcing en de steeds grotere concurrentie op de offshoremarkt.
Multisourcing
Multisourcing is volgens Gartner de volgende stap na outsourcing: nadat een bedrijf uit tactische overwegingen specifieke IT-taken heeft uitbesteed en het voldoende ervaring heeft opgedaan met het werken met derden, is het klaar om outsourcing als een integraal onderdeel van de IT-activiteiten te bekijken. Dan wordt op strategisch niveau gekeken welke taken best binnenshuis worden gehouden en welke beter worden uitbesteed. Bij het uitbesteden wordt vervolgens gekeken welke partner het beste wordt gebruikt voor welke taak. Dit houdt ook in dat de IT-afdeling niet meer met één partij werkt maar met meerdere outsourcingpartners, en dat het beheer van de relaties met deze partners een belangrijk onderdeel wordt van het takenpakket binnen de IT-afdeling.
Multisourcing is een volgende stap maar voor de meeste bedrijven ook een stap in de toekomst, als we de cijfers van Gartner mogen geloven. Volgens een recente studie van dit onderzoeksbureau zou meer dan 70 procent van de ondernemingen vandaag hun beslissingen rond het al dan niet uitbesteden van IT-activiteiten nemen op een puur pragmatische en tactische manier, zonder enige vorm van strategie of systematische aanpak. Het aantal IT-partners waarmee een onderneming werkt, komt dus eerder toevallig tot stand dan als resultaat van een weloverwogen strategie. Daar is dus nog heel wat werk aan de winkel, besluit Frances Karamouzis, analiste bij Gartner.
Het pad naar multisourcing is dan ook niet in één dag afgelegd. Het vergt heel wat voorbereiding in verschillende fasen. Ten eerste dient u binnen de onderneming te kijken naar wat de businessobjectieven zijn en hoe ICT daartoe moet bijdragen. Dat houdt ook in dat u kijkt wat de sterkte is van het huidige interne IT-team en met welke outsourcingpartijen u al samenwerkt.
Een tweede stap is het afwegen van de verschillende opties, te beginnen met een zogeheten ‘strategic gap analysis’, waarbij u beschrijft welke kloof er gaapt tussen de beschikbare IT-middelen en wat men nodig heeft om de strategische bedrijfsobjectieven te bereiken. Pas dan kunt u aan een onderbouwde analyse beginnen van de beschikbare outsourcingpartijen. Gartner wijst ook op het belang van de risicoanalyse in deze fase: het is minstens even belangrijk te weten wat er kan fout gaan bij elke keuze als te weten hoeveel u ermee kan besparen of hoeveel sneller u klaar zult zijn met een specifiek project.
Als de keuze voor één of meerdere partijen is gemaakt, is het ook zaak om een business case te maken die aan de beslissingnemers en aandeelhouders kan worden voorgelegd. Deze moet niet alleen de keuzes voor in- en outsourcing bevatten maar ook hoe deze keuzes de bedrijfsobjectieven ondersteunen.
Pas dan kunt u uw multisourcingstrategie vorm geven en de beste partijen contacteren voor elk onderdeel van uw IT-strategie.
O ja, als u dacht dat daarmee de kous af was, vergeet het maar. “Uw sourcingstrategie moet voortdurend afgestemd zijn op de bedrijfsvisie en –strategie, en zal dus geregeld aan vernieuwing toe zijn, gezien de snel wijzigende wereld rondom u”, besluit Karamouzis opgewekt.
Offshore
Ook in offshore outsourcing is de keuze lang niet meer zo eenvoudig als vroeger. Offshore stond synoniem voor India, en de belangrijkste vraag die de CIO moest beantwoorden, was met welke leverancier hij in zee zou gaan om deze gigantische poel van goedkope Indiase arbeidskrachten te benutten. Intussen is India al een stuk duurder geworden maar de meeste offshore-outsourcingprojecten draaien ook al lang niet meer alleen om geld. Toch zijn er heel wat kapers op de kust die India op prijs willen bekampen. Landen zoals Maleisië en Vietnam worden onder meer daarom ‘het nieuwe India’ genoemd.
Intussen doen de Indiase bedrijven als Tata, Wipro, Satyam en Infosys verwoede pogingen om zich als wereldspelers te profileren in plaats van enkel als offshore bestemming. Niet alleen in de marketing maar ook door concrete acties, zoals het openen van vestigingen wereldwijd maar ook door gerichte overnames. Zo heeft Satyam eerder dit jaar het Belgische bedrijf S & V Consulting overgenomen om zich ook op de consultancymarkt te profileren. Volgens Gartner zal tegen 2010 de Top-10 van IT-dienstenbedrijven minstens twee Indiase bedrijven bevatten. Zelf noemt Gartner ze ‘India-centrische’ bedrijven omdat Infosys en hun collega’s liever wereldspelers worden genoemd. En volgens Gartner verdienen ze die titel stilaan ook. “De tijd dat deze bedrijven slechts een even goede service probeerden te bieden aan een lagere prijs, is goed en wel voorbij,” stelt Gartner-analiste Allie Young: “Tegenwoordig kunnen ze zich al differentiëren op andere niveaus, zoals de voorspelbare kwaliteit van hun output, en hun streven om meer te leveren dan ze aanvankelijk hadden beloofd.” En ze hebben de wind mee, vervolgt Allie Young: “De bedrijven zijn klaar voor internationale outsourcing deals, en de trend naar kleinere contracten speelt alleen maar in het voordeel van deze bedrijven.”
De 30 aantrekkelijkste offshore landen
Op hun Outsourcing Summit in Londen stelde Gartner ook de 30 landen voor die volgens hen het meest in aanmerking komen als lokatoe voor uw offshore of nearshore plannen. De landen zijn in alfabetische volgorde gezet omdat een ranking volgens Gartner onbegonnen werk is: elk land heeft verschillende troeven die misschien net voor uw bedrijf het verschil maken.:
In Noord- en Zuid-Amerika
Argentinië
Brazilië
Canada
Chili
Costa Rica
Mexico
Uruguay
In Europa, Midden-Oosten en Afrika
Hongarije
Ierland
Israel
Noord-Ierland
Oekraïne
Polen
Roemenie
Rusland
Slowakije
Spanje
Tsjechië
Turkije
Zuid-Afrika
In Azië/Oceanië
Australië
China
Filippijnen
India
Maleisie
Nieuw-Zeeland
Pakistan
Singapore
Sri Lanka
Vietnam
Daarnaast onderscheidt Gartner nog een hele reeks landen om op te volgen (zoals Colombia, Puerto Rico, Indonesië, Thailand, Letland en Marokko) en landen met potentieel (zoals Algerije, Bahrein, Estland, Litouwen, Slovenië en zelfs Oeganda)
De criteria die Gartner gebruikt om de waarde van bepaalde landen vast te stellen, zijn: talenkennis (vooral van het Engels natuurlijk), steun van de overheid voor de ICT-sector, hoeveelheid beschikbare ICT’ers, infrastructuur, onderwijssysteem, kostprijs, politiek en economisch klimaat, culturele compatibiliteit, internationale karakter, en beveiliging en privacy.