Review: Green Lantern – Rise of the Manhunters

Gifgroen actieavontuur

We durven het bijna niet te verwoorden, maar er zijn redenen waarom we naar het einde van de zomer snakken. Dat betekent immers ook het einde van de overdosis goedkoop scorende Hollywood-blockbusters en de zo mogelijk nog goedkoper scorende videogames die op hun kunstmatig opgeklopte hypegolf trachten mee te surfen. The Green Lantern is geen slechte game, maar net zoals de soep van de dag in een goed restaurant, lest het misschien de kleine honger, maar er is zoveel beters op de kaart te vinden. Alleen kost deze dagsoep ruwweg evenveel als het rond kaviaar en truffels opgetrokken viergangenmenu. Je krijgt een actiegame waarin je de naar de acteur in de film gemodelleerde hoofdrolspeler rondstuurt, legioenen vijanden naar hun versie van het hiernamaals dwingt, af en toe op een omgevingspuzzel stuit en een afstompend groot aantal torens moet vernielen.
In dit sciencefictionavontuur, gebaseerd op de bij ons vrijwel onbekende Green Lantern, ben jij een soort intergalactische politieman die in het bezit komt van een hele krachtige ring. Dit juweel stelt je in staat om voorwerpen uit het niets te doen materialiseren. Om je niet te overweldigen, heb je aanvankelijk maar een handvol van die voorwerpen, maar gaandeweg breidt je arsenaal uit en kun je op steeds creatievere manieren vijanden en andere obstakels te lijf gaan. Samen met de nooit onoverkomelijke moeilijkheidsgraad is het de nieuwsgierigheid naar de volgende, nog krachtigere opties die je uit je ring kunt puren, wat het tempo in deze game houdt.

[related_article id=”160734″]