1 augustus 2016 15:40

Karen Gijsbrechts

Review Huawei P9 Lite: charmante nakomeling

Voordelen

Accurate vingerafdrukscanner

Design

Degelijke prestaties

Nadelen

Geen hardwareknoppen

Wordt warm bij intensief gebruik

Aanbevolen prijs: €299

Waar te koop?

Totaalscore 8

De jongste telg van de Huawei-familie is geënt op de premium Huawei P9. Kan deze middenklasse-smartphone de eer verdedigen?

Naar analogie met de succesvolle Huawei P8 Lite, gooide Huawei het over exact dezelfde boeg en kreeg ook de P9 een prijsgevoelig equivalent. In de schaduw van grote broer Huawei P9 – die onder andere bejubeld werd vanwege de uitstekende camera’s – kan je dan ook niet anders dan de P9 Lite vergelijken met zijn voorganger. Met een prijs die ongeveer 250 euro goedkoper uitvalt, is een iets mildere beoordeling wel op zijn plaats: kan deze middenklasse-telefoon zijn mannetje staan?

Strak design

In ieder geval verklapt het uiterlijk niet dat het om de goedkopere variant gaat: de P9 Lite ziet er best goed uit. De plastieken achterkant is lichtjes mat gemaakt, waardoor de rug van het witte toestel haast aandoet als parelmoer. De 13 MP-cameralens is naadloos in het toestel verwerkt, en de rand van het toestel is bezet met aluminium. Op de rug vind je trouwens ook de vingerafdrukscanner: een klein vakje met een subtiel voelbaar randje. Zodra je de P9 Lite oppakt, komt je wijsvinger automatisch op dat kleine vakje terecht, en wordt je vingerafdruk 99 procent van de tijd meteen herkend, ook met zweethanden en iets te haastig gepositioneerde wijsvinger. Gevolg: een smartphone die ei zo na spontaan ontwaakt als je je toestel ter hand neemt. Hemels.

Voor de rest lijkt de P9 Lite als twee druppels water op zijn beter uitgeruste tegenhanger. Aan de voorkant vind je geen hardwareknoppen, geen symbolen of home-button, maar is het toestel enkel uitgerust met een 8 MP-camera en een notificatielichtje. Als je het niet gewoon bent zal je die hardwareknoppen overigens heel erg missen: het minimalistische design is mooi, maar niet voor iedereen. Het scherm wordt ten slotte omgeven door wit plastic voorzien van een fijn, horizontaal lijnpatroon, geheel overdekt met glas.

Geel of blauw

Het scherm van 5,2 inch kan niet uitpakken met WQHD-resolutie, maar dat moet ook niet in deze prijsklasse; Full HD is genoeg. Bij fel zonlicht bleek het scherm bij momenten iets te donker wanneer de helderheid automatisch werd aangepast, maar dat was eerder uitzonderlijk. De kleuren waren op hun beurt fel en levendig. Voor de gebruikers die de temperatuur van het beeld graag volledig naar hun hand zetten, kan de kleurbalans bovendien manueel worden aangepast om het beeld geler of blauwer te maken. Om casual spellen te draaien en pakweg YouTube-filmpjes te kijken, is de kwaliteit van het scherm met andere woorden ruimschoots voldoende. Daarnaast zijn de luidsprekers aan de onderkant in orde; zelfs op een hoog volume klinken ze niet al te ‘blikkerig’.

Potsierlijk

De P9 Lite draait op Android Marshmallow, maar dat is niet het eerste dat je merkt. Wat wel meteen opvalt, is de EMUI-schil. Huawei’s standaardschil deed al vaker stof opwaaien, vanwege de onhandige interface en een minder dan ideaal uiterlijk. Want, laten we eerlijk zijn, EMUI ziet er gewoonweg niet mooi uit. Dat komt omdat de app-icoontjes krampachtig afgeronde hoeken krijgen, hoewel lang niet elk icoontje zich daarvoor leent. Apps die afwijken van die vorm, zoals Facebook Messenger, Whatsapp, Google Chrome, en zelfs de Play Store, worden in die mal geperst en krijgen daarom een knullig witte achtergrond. Een nogal onbehouwen oplossing.

Naast enkele gimmicky Huawei-apps – een spiegel die je tevens kan doen aandampen door in de microfoon te blazen, voor de momenten waarop je je écht verveelt – werden standaardapplicaties meegeleverd, zoals radio, een kladblok en een weer-app. Dat alles zorgt ervoor dat er nog iets minder dan 10 GB overblijft van de 16 GB intern opslagruimte. Je kan het geheugen gelukkig wel upgraden met een microSD-kaartje dat je in het tweede simkaart-slot kwijt kunt.

Geen protest

Prestatiegewijs hield de P9 Lite goed stand, te danken aan de Kirin 650-processor – opgedeeld in twee quad-cores met een kloksnelheid van 2,0 GHz en 1,7 GHz – en de 3 GB RAM. Het testmodel laat jammer genoeg niet toe om de gewoonlijke benchmark-applicaties te installeren, dus blijft het keiharde cijfermateriaal uit. In het dagelijks gebruik bewees de P9 Lite zich echter als degelijke smartphone. Zo pruttelde de P9 Lite nooit echt tegen; zelfs bij het snel wisselen tussen apps en afspelen van filmpjes, was er nauwelijks een aarzeling te bespeuren. Om zware spellen te draaien ben je allicht met een ander toestel beter af, maar voor de rest is de P9 Lite opgewassen tegen de meeste doorsnee taken.

Warm

Huawei rustte de P9 Lite uit met een 3.000 mAh-batterij. In de batterijtest – waarbij het toestel voortdurend een filmpje afspeelt, met wifi en bluetooth ingeschakeld – hield de P9 Lite het zo’n 8 uur vol, wat zich vertaalt in een gemiddelde levensduur. Dat betekent dat ik het makkelijk tot ’s avonds haalde, maar bij een iets meer dan gemiddeld gebruik moest ik lang voor het slapengaan op zoek naar een stopcontact. Pokémon-jachten waren telkens een korte affaire – en toegegeven, dat ligt meer aan de stroomvreter van een app, maar het is iets om in het achterhoofd te houden. Wat wel heel handig is, is de hoeveelheid informatie die je meekrijgt over je batterij. Onder ‘Geavanceerde instellingen’ vind je onder andere de meest batterijverkwistende apps, op welke momenten je gps, wifi, camera hebt gebruikt, en hoe lang de batterij het uithoudt in de drie verschillende modi – Performance, Smart en Ultra Power Saving.

Handige app

Als light-versie kan de P9 Lite op geen enkele manier wedijveren de fotokwaliteit van de P9, maar gelukkig wil dat niet zeggen dat de camera’s ondermaats zijn. In plaats van de stevig gehypete, dubbele camera van de P9, vinden we hier een 8 MP-camera aan de achterkant, en een 13 MP-camera langs voren, beiden met een aperture van f/2.0.

De foto’s die je met die specificaties kan trekken zijn degelijk, en als je je tijd neemt, kan je scherpe, heldere beelden vastleggen. Het zijn echter geen topcamera’s, waardoor sommige foto’s waziger uitpakken dan andere. Vooral in het donker laat de P9 Lite het afweten. Omgevingen met weinig licht resulteren in korrelige beelden, en je moet de camera lang stil weten te houden, vooraleer je een ietwat onbewogen foto krijgt.

Het maken van mooie foto’s wordt een handje geholpen door de handige foto-app. Die heeft een standaardmodus met functies zoals een schoonheidsfilter die je huid gladder maakt en een paar centimeter van je wangen kan schaven, en een functie met lange sluitertijd om ‘light paintings’ te maken. In het menu vind je andere modi, zoals een mogelijkheid om slow-motion video’s te draaien. Als je iets meer weet van fotografie, zal je vooral gediend zijn met de professionele modus. Daarbij kan je waarden zoals ISO, witbalans en sluitertijd manueel instellen. Zo worden die Instagram-waardige foto’s net dat tikkeltje makkelijker.

Conclusie

De P9 Lite biedt weinig ruimte voor kritiek. Qua design en prestaties breekt het toestel geen potten, maar krijg je wel waar voor je geld. Enkele aspecten steken er met kop en schouders bovenuit. Zo is de vingerafdrukscanner op de achterkant van het toestel een absoluut godsgeschenk, en vormt daarnaast de foto-app een leuke plus. Natuurlijk kan je niet dezelfde, hoogstaande kiekjes schieten als bij de Huawei P9, maar met de app heb je wel de nodige tools om een poging te doen. Minder charmant was de batterij die warm werd bij intensief gebruik, en het gebrek aan hardwareknoppen. Dat had echter geen impact op de werkkracht van de P9, en uiteindelijk was die verdienstelijk. Meer moet het toestel niet kosten, maar tegen deze prijs levert Huawei met de P9 Lite nogmaals een middenklasse-telefoon die niet teleurstelt.