Review: Army of Two: The 40th Day
[related_article id=”160734″] Niet politiekcorrect
Het tweekoppige leger uit de titel bestaat uit Rios en Salem, twee huurlingen die voor hun eigen militaire privébedrijfje werken. Dit puberale duo, gekenmerkt door een beperkte vocabulaire, zwaar wapentuig, hockeymaskers en een overproductie aan testosteron, vindt voor elk rampenfilmscenario dat hen voor de combatboots gegooid wordt een gepast brutale oplossing. Neen voor iets politieks correct moet je het elders gaan zoeken.
De nadruk op actie castreert elke poging tot verhaal of diepgang, maar toch kan zelfs de meest rabiate pacifist hier nog grijnzend de humor en het spelplezier van inzien. Dit zijn Schwarzenegger en Stallone tijdens hun hersenloze hoogdagen. De game is volledig opgebouwd rond tactieken die samenwerking vereisen en smeekt om met z’n tweeën te spelen. Dat gaat hier veel verder dan elkaar een voetje geven of dekkingsvuur. Je kunt rug tegen rug posities innemen, simultaan snipen, als een van beide gewond is eerste hulp bieden of je partner uit de gevarenzone slepen (terwijl die nog altijd de controle over zijn vuurwapen behoudt), enzovoort.
Samenspel is cruciaal
Zo keert het zogenaamde Aggro-systeem uit de (verder te negeren) voorganger terug. Dat laat een van beiden de aandacht van de vijand naar zich toe trekken, terwijl zijn partner hen vervolgens via een omtrekkende beweging in de flank of de rug te grazen neemt. Waar dit in de voorganger al na een uur of twee in routineuze repetitie verzandde, blijven dat Aggro-systeem en de andere teammechanismen wel degelijk voor een intense derdepersoonsshooterkick zorgen in Army of Two: The 40th Day.
Geen speelmakker bij de hand? Dan neemt de computer je partner voor zijn rekening. Dat is minder leuk omdat hij het meeste denk- en doewerk aan jou overlaat. Waar de voorganger je over de hele wereld deed rondhoppen, speelt deze keer alles zich in Sjanghai af waar een gespannen situatie tussen verschillende gewapende belangengroepen de stad in een slagveld herschapen. Tel daar nog een paar op Hollywood-films gebaseerde rampenscenario’s bij op en je krijgt een intens, meer gebalde totaalbeleving.
