Achtergrond

Hoe werken draadloze opladers?

Steeds meer smartphones ondersteunen draadloos opladen. Op deze manier hoef je niet meer te prutsen met oplaadkabeltjes. Maar hoe werkt deze technologie precies?

Het tijdperk van kabels komt stilaan tot een einde en draadloze technologie blijft zich snel verder ontwikkelen. Het aanbod aan draadloze hoofdtelefoons en speakers groeit voortdurend en ook de draadloze opladers voor smartphones zijn niet weer weg te denken in sommige huishoudens. Deze maand buigen we ons over de draadloze smartphoneopladers en wat er precies voor zorgt dat onze smartphones opgeladen kunnen worden door ze op die “magische” onderlegger te plaatsen.

Magneten

Draadloos opladen is in de eerste plaats geen technologie die een paar jaar geleden plots is uitgevonden. Het is reeds tientallen jaren mogelijk om toestellen draadloos op te laden, maar de toepassingen werd nu eenmaal niet veel gebruikt. De voornaamste toepassing waren oplaadstations voor elektrische tandenborstels. Je moest je tandenborstel simpelweg op het oplaadstation zetten zonder een of ander kabeltje aan te sluiten. Deze manier van opladen wordt vervolgens mogelijk gemaakt door magnetische inductie. We zijn niet van plan om jullie al dan niet traumatische flashbacks naar chemie- en fysicalessen te bezorgen, dus de korte uitleg is dat er een zekere vorm van magnetisme wordt toegepast om energie over te dragen van het oplaadstation naar de smartphone. De stroomtoevoer die van het stopcontact komt, wordt hierbij door de koperen draad in de draadloze – ja, het klinkt inderdaad heel ironisch hier – oplader gevoerd. Hierdoor wordt er door de oplader een magnetisch veld gecreëerd. Dit magnetische veld creëert op zijn beurt een stroom in de eveneens koperen spoel van het toestel op de draadloze oplader. Die spoel zet tot slot de magnetische energie om in elektrische energie, waarmee de batterij wordt opgeladen. Naast deze magnetische inductie bestaat er intussen ook draadloos opladen met magnetische resonantie. Dit werkt quasi hetzelfde en het voornaamste verschil is dat er bij magnetische resonantie een afstand tot 45mm tussen oplader en toestel mag zijn. De oplaadafstand bij magnetische resonantie mag dan wel groter zijn, maar dit is in feite een minder efficiënte manier om een toestel op te laden. Het voordeel is hier wel dat je bijvoorbeeld de oplader onder een dun tafelblad kan bevestigen en meerdere toestellen tegelijk kan opladen met eenzelfde oplader.

Draadloos opladen wordt reeds jarenlang toegepast bij elektrische tandenborstels.

Qi-standaard

Het spreekt voor zich dat je tandenborstel en smartphone niet op exact dezelfde manier worden opgeladen, aangezien je smartphone net iets meer stroom verbruikt en vaker gebruikt wordt. De meeste smartphones en smartwatches maken vandaag de dag gebruik van de zogenaamde Qi-standaard (uitgesproken als “chi”, afkomstig uit het Chinees). Deze Qi-standaard maakt gebruik van draadloos opladen via magnetische inductie op korte afstand (1,5cm om precies te zijn). Er zijn smartphones die ook nog de minder populaire PMA-standaard ondersteunen, maar o.a. iPhones ondersteunen alleen Qi-opladen. Je kan dit in zekere zin vergelijken met opladen via een kabel. Als je een smartphone met Qi-standaard op een oplaadstation met PMA-standaard legt, zal er even weinig gebeuren als wanneer je een micro-usb-kabel in een usb-C-poort probeert te stoppen. Net zoals adapters waar je een usb-kabel in stopt, hebben draadloze opladers een bepaald voltage. In het algemeen geldt: hoe hoger het voltage, hoe sneller je smartphone wordt opgeladen. Hier komt ook het grote nadeel van draadloos opladen de kop op steken. De meeste smartphones die draadloos laden ondersteunen, zijn namelijk nog steeds sneller volledig opgeladen als je dit doet met de bijbehorende usb-kabel en een adapter met het juiste voltage.

Veiliger

Ondanks dat draadloze opladers in de meeste gevallen je smartphone trager opladen, is er zeker en vast een toekomst voor de technologie. In de VS zijn er namelijk veel openbare plaatsen, zoals filialen van Starbucks en McDonald’s, waar je je smartphone draadloos kan opladen. Het voordeel is dat je zelf geen oplader moet meenemen en dat de Qi-standaard door alle draadloos oplaadbare smartphones wordt ondersteund. Bovendien is het ook een veiligere optie. Op sommige plaatsen vind je namelijk oplaadkabels die al voor je klaar liggen, zodat je je eigen kabel niet nodig hebt. Hier loop je echter het risico dat hackers via de usb-kabels jouw smartphone kunnen hacken terwijl jij nietsvermoedend je smartphone aan het opladen bent. Kort gezegd, is dit mogelijk omdat via usb-kabels niet alleen stroom overgedragen kan worden, maar ook data, waardoor hackers dus toegang kunnen krijgen tot je smartphone en al je gegevens. Draadloos opladen, is dus beduidend veiliger aangezien er hier enkel en alleen stroom overgedragen kan worden. Je kan dus zorgeloos je smartphone op een openbare draadloze oplader leggen zonder het risico te lopen dat je het doelwit wordt van een hacker.

Of we echt nood hadden aan draadloos oplaadbare smartphones is dan weer een heel andere vraag. Ikzelf zit er namelijk niets mee in of even snel een kabeltje in mijn smartphone te stoppen. Het nadeel van draadloos laden is dat je je smartphone niet even makkelijk kan gebruiken als wanneer je de oplaadkabel gebruikt. Maar goed, een draadloze lader met een goed design op je nachtkastje oogt wel wat beter dan een zwart of wit kabeltje.

Draadloze laders zijn er in allerlei vormen en maten.

 

draadloze opladersikeaqi

Gerelateerde artikelen

Volg ons

Bespaar tot 83% op Surfshark One

Bespaar tot 83% op Surfshark One

Bekijk prijzen