Elektrische roadtrip: van de Kempen naar de Provence

De elektrische auto wordt door velen geroemd omwille van zijn vele voordelen tegenover een klassieke verbrandingsmotor, maar zijn achilleshiel blijft het bereik. Een gemiddelde elektrische auto mag al tevreden zijn wanneer 200 kilometer in de zomer lukt en 150 kilometer in de winter. Dat kan net voldoende zijn om in België rond te rijden, maar met het gebrek aan snelle laadpalen onderweg kan een rit naar de kust en terug al problematisch worden voor Kempenaren of Limburgers.

Met een doorsnee elektrische auto naar het zuiden van Frankrijk rijden lijkt bijgevolg een roadtrip te worden waar je ongeveer vier dagen over het traject zou moeten doen in het allerbeste geval. De enige waar het enigszins wel mogelijk mee is, is een Tesla Model S. Ik deed de test afgelopen zomer om te zien of zoiets realiseerbaar is. Volgens Tesla zou het gemakkelijk moeten lukken, er staan tenslotte genoeg superchargers over de hele ‘route du soleil’ naar het Zuiden. Orange is mijn eindstation, een flinke 1.000 km.

Superchargers

Even tel verduidelijking waarom ik het met een Tesla wel zag zitten: superchargers zijn waanzinnig. Ze pompen de batterij in drie kwartier van 0 naar 350 kilometer reikwijdte dankzij 380V aan een straffe 330A. Een gemiddelde woning heeft 25A tot 32A in huis, dus thuis een supercharger installeren is geen optie. Die 330A houdt Tesla wel niet vol en mindert het naar uiteindelijk 80A voor de laatste druppels energie, kwestie van de batterij niet te hard te laten afzien.

Goed, helemaal volgeladen start mijn roadtrip vanuit de Kempen om 6u30 ‘s morgens. Nadat ik eindstation Orange invul op de navigatie, krijg ik mooi een overzicht te zien waar ik overal onderweg moet laden. Bijzonder handig! Je krijgt zelfs te zien hoelang je telkens moet laden om fatsoenlijk je trip verder te zetten naar de volgende supercharger. Normaal doe ik er gemiddeld 10 uur over met een klassieke auto met tweemaal een pauze van tien minuten. Tesla zegt hier dat ik er maar twee uur langer over ga doen.

Belangrijk detail: op deze Tesla zit ook een fietsdrager geïnstalleerd. Richting de Vaucluse rijden zonder fietsen als Belg is doodzonde, maar dat schept direct een extra probleem: verbruik. De Tesla Model S is een van de meest aerodynamische auto’s ooit gemaakt, met een minimale luchtweerstand. Wanneer je dan twee fietsen dwars achteraan monteert, wordt heel het werk van Elon Musk onmiddellijk naar de vuilbak verwezen. Het verbruik gaat met een kwart naar omhoog, maar dat weet de auto vooraf natuurlijk niet.

Direct stress

Eerste stop is Mënsbech, Luxemburg. Hier zit ik al een beetje mee verveeld, omdat het de enige supercharger op de weg is waar ik een kleine omweg voor moet rijden. Normaal zou ik nog 20 procent over moeten hebben bij aankomst, maar nadat ik Luik voorbij rijd, krijg ik al een waarschuwing dat er minder dan 7 procent zal overschieten bij aankomst. De auto adviseert daarom om trager te rijden om mijn bestemming te halen.

Tot zover mijn plan om probleemloos te vertrekken. Mijn snelheid verlagen tot 90 km/u tussen de vrachtwagens is een beter plan, want de boordcomputer laat direct weten dat ik er zo gemakkelijk zal geraken. Een kwart hoger verbruik betekent dus ook automatisch overal een kwart langer laden, kwestie van zeker te zijn. De eerste stop in Mënsbech is aan een hotel met vier laadpunten. Tijdens een drukke vakantieperiode mogelijk iets te weinig, maar tijdens deze roadtrip laad ik moederziel alleen.

Vlak voor ons vertrek stoppen er twee Noren naast ons met hun Tesla om te laden. Ze stappen vriendelijk uit, bieden ons een wafeltje aan, en het gesprek is begonnen. Laden hoeft niet vervelend of saai te zijn, het is een prima manier om even uit te rusten en het sociale contact is een extra bonus. Alleen al dankzij hun tips is de volgende roadtrip naar Noorwegen al vastgelegd voor volgend jaar. Resultaat: het laden duurt hierdoor 20 minuten langer, maar het was met plezier.

Kentucky Fried Chicken

Na Mënsbech gaat mijn trip verder naar Nancy en sla ik de supercharger in Metz over wegens meer dan genoeg geladen dankzij het lieve Noorse koppel. De gps laat zien dat daar flink moet worden geladen, omdat de afstand tot de volgende supercharger behoorlijk flink is. De navigatie brengt me vlekkeloos naar de volgende lader die aan een Ibis-hotel staat, midden in een wijk waar verschillende winkels in de buurt zijn. Ideaal om de tijd te doden, maar dat moet ook wel omdat er een uur moet worden geladen om zeker te zijn dat de volgende stop haalbaar is.

Een vettige Kentucky Fried Chicken en enkele kledingwinkels later vertrek ik opnieuw op pad. Net buiten Nancy staan er een heleboel lifters. Nadat ik er twee in mijn auto meeneem, blijk het om de wedstrijd Route Du Soleil te gaan waar je per twee zo snel mogelijk naar Barcelona moet liften in verschillende etappes. De volgende stop van de twee lieve meisjes lag naast onze route in de buurt van Macon.

Helaas voor hen moest ik nog laden in Dijon om tot daar te geraken. Ondanks de snelle laadbeurt, 20 minuten, winnen de meiden helaas niet de dagetappe. Ze zitten wel bij de eerste tien en arriveren daar om 16u. Niet slecht als je weet dat ze de dag ervoor pas om 23u30 waren toegekomen aan de vorige tijdpost.

Liftende meiden

De meiden zorgen ervoor dat ik in totaal 20 minuten extra onderweg ben, maar ondertussen staat de klok al op 17u30 wanneer ik in Macon opnieuw kan laden. De vooropgestelde 18u30 bij de start lijkt onhaalbaar, en bovendien staat de supercharger van Macon bij een verlaten klein hotelletje waar niets valt te beleven. Het betreft ook een tijdelijke supercharger met twee laadstations, later moet hier een installatie komen met zes tot acht laadpunten. Na 20 minuten laden is de laatste eindstop in zicht: Lyon.

Ook daar opnieuw een tijdelijke laadplaats met twee aansluitingen, en daar laadt net een taxi van de stad. Heel slecht nieuws, omdat dan de laadtijd verdubbelt. Er wordt een krachtbron voorzien door Tesla per twee laadpalen. Elke laadpaal wordt dan ook gelabeld als 1A en 1B, of 2A en 2B. Wanneer er twee aan hetzelfde cijfer laden, wordt de elektrische stroom gehalveerd. 330A wordt 160A, met tijdverlies als gevolg. Uiteraard wil de taxichauffeur zijn auto helemaal vol laden voor een nieuwe shift, dus hang ik eraan voor de moeite. Bijkomend probleem: de supercharger werkt maar op halve kracht door een technische fout. Twee uur laden is de boodschap, er zit niets anders op.

Veel te laat

Resultaat: pas om 20u kan ik doorrijden naar mijn eindbestemming: Orange. Ondanks het enthousiasme om met een Tesla rond te rijden, moet ik toch wel toegeven dat de frustratie stilaan de bovenhand neemt. Om 21u30 arriveren we in Jonquières, een pittoresk dorpje naast Orange, en onze eindbestemming. Nadat we alles hebben uitgeladen en geïnstalleerd om 22u, valt er weinig anders te doen dan te gaan slapen uit pure vermoeidheid.

De vooropgestelde 2u30m extra is hier behoorlijk fout uitgekomen. In de praktijk komt het neer op 5u30m, maar dan spreek ik hier ook over het worst case scenario. Zonder de liftende meisjes van Route Du Soleil en de tegenslag in Lyon zijn we een uur sneller op post. Tel ik de fietsen er niet bij als windzeil voor de auto, dan is 3u30 extra een realistischer doel.

Extra superchargers

Twee weken later verloopt de rit terug vlotter met amper 3u45m extra tijd. Bijkomende verrassing: het pijnpunt in Lyon was verlopen omdat net de acht vaste superchargers achteraan het hotel in gebruik mochten worden genomen. Ik was de allereerste ooit die aan punt 2A mocht laden, vol geluk aan de maximale 330A.

Een elektrische wagen is duidelijk minder gemaakt voor lange afstanden dan een verbrandingsmotor die op 3 minuten is volgetankt, maar het toont aan dat het wel mogelijk is om het tijdverlies tot een minimum te beperken wanneer er op tactische plaatsen genoeg snelladers worden voorzien. Tesla is de eerste die het op zo’n grote schaal aanpakt, en ik kan het alle andere autofabrikanten van harte aanraden.

Heilige graal

Zulke superchargers geven je net de zekerheid dat een elektrische auto mogelijk is om als dagelijkse auto te gebruiken. Een half uurtje laden om 250 kilometer te rijden is perfect doenbaar, zelfs voor langere ritten. Het is niet alleen veiliger, je bent namelijk verplicht om te stoppen wil je niet stilvallen, maar ook het sociale contact is leuk meegenomen. Je leert ervaringen kennen van andere Tesla-rijders en ook de mensen zelf zou je anders nooit hebben ontmoet.

De Tesla Model S is niet de heilige graal van elektrische auto’s, daarvoor moet de laadtijd dalen naar 10 minuten of minder voor een volle ‘tank’, maar van alle autofabrikanten is het wel de enige die laat zien dat een elektrische wagen weldegelijk een perfect alternatief is voor je huidige benzine- of dieselwagen. Het grootste pijnpunt is zonder twijfel nog de hoge instapprijs, maar wanneer een bereik van 450 km, met superchargergebruik, onder de prijsgrens van 30.000 euro zakt, heeft niemand nog een excuus om niet elektrisch te rijden.

Blijf je graag op de hoogte van de recentste ontwikkelingen rond connected cars, van elektrische auto’s tot zelfrijdende wagens? Schrijf je dan nu in voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief en ontvang binnenkort het laatste nieuws rechtstreeks in je mailbox!