Analyse: Zijn NFT’s het waard?

Maar zijn ze dat wel?  Wegen de voordelen wel op ten opzichte van de nadelen? Of worden NFT’s misschien te veel over het paard getild?

De meeste mensen die zich de voorbije maanden op het internet hebben begeven zullen ongetwijfeld wel een keertje met de term ‘NFT’s’ geconfronteerd zijn geraakt. Ze vormen een heuse rage in het digitale landschap, met mensen die absurde bedragen neertellen voor enkele van deze NFT’s.

De meningen over deze nieuwe technologie zijn echter enorm verdeeld. Voor sommigen betekent het de komst van een nieuw internet waarbij content creators eindelijk hun werken bij een breder publiek kunnen krijgen, samen met de nodige erkenning voor hun werk. Ook zouden we zo zelfs onze medische dossiers en elektrische wagens aan onze individuele portefeuilles kunnen linken, om aan te duiden wat nu juist van ons is. Voor anderen is het een complete verspilling van tijd, veel geld, en vooral heel veel energie.

• Lees ook: Worden NFT’s de toekomst van bezittingsrecht?

Heropfrissing

NFT staat voor non-fungible token. Een NFT is een koppeling van een bepaalde persoon of groep naar een specifiek digitaal product. Dat klinkt heel ingewikkeld, maar dat is het in sé niet. Ze vormen een certificaat of bewijs dat jij als persoon een bepaald digitaal object bezit. Wat dat digitale object juist inhoudt, is heel breed. Het kan een afbeelding in de vorm van een JPG zijn, een video, een app, of zelfs een kopie van een game.

Dat gebeurt aan de hand van de blockchain. Zodra je dus een NFT in je bezit krijgt, wordt dat daar genoteerd, en kan iedereen ook op de blockchain terugvinden dat jij de daadwerkelijke eigenaar bent. Zodra je beslist om de NFT uit handen te geven aan iemand anders, dan komt ook deze transactie op de blockchain terecht, waar iedereen dat kan aflezen.

Dit opent natuurlijk een boel leuke deuren. Digitale kunstenaars krijgen bijvoorbeeld de kans om hun kunstwerken breder verkocht te krijgen, los van allerlei curatoren en galerijen, en om ook erkenning te krijgen dat een bepaald product van hen is. De eigenaars van deze kunstwerken kunnen tevens aantonen dat ze de ook wel écht de eigenaar zijn. Veel van de voorstanders van NFT’s zijn dan ook artiesten en mensen uit de techwereld. Volgens hen zullen ze voor een omwenteling zorgen in de manier waarop we met digitaal bezit omgaan. Ze gaan zo ver dat ze zelfs bedragen zoals 69 miljoen dollar willen neertellen voor een simpele JPG-afbeelding. In een wereld waar digitale kunstwerken of video’s zomaar het internet rondgaan zonder dat de makers daarvoor beloond worden, lijkt het zeker een interessante oplossing.

Hol concept

De beweringen dat NFT’s een revolutie zullen vormen baseert zich echter op een belangrijke assumptie, namelijk dat mensen in een digitale wereld op zoek zijn naar het bezittingsrecht van bepaalde producten. Daar lijkt het voor mij al wat fout te lopen. De manier waarop wij nu allemaal met het internet en de digitale wereld omgaan, richt zich daar namelijk helemaal niet op. Om eerlijk te zijn, de twee zouden niet meer haaks op elkaar kunnen staan. In de normale, niet-digitale wereld is het normaal dat we dingen ‘bezitten’, of het nu onze smartphone, onze wagen, ons huis of onze hond is. Online zit het verhaal wat anders.

Een decennium geleden was het nog leuk om zelf je eigen digitale muziekbibliotheek uit te bouwen, of je nu alles van een cd haalde, het via iTunes kocht of al dan niet legaal downloadde. De nood om al die dingen te bezitten werd handig weggewerkt dankzij de opkomst van streamingdiensten zoals Spotify. Muziek verschoof voor velen van iets dat je kan hebben naar iets dat je consumeert. Netflix-reeksen bingen is heel leuk, maar ook hier duikt dat concept van consumptie heel hard op. Kijken, klaar, volgende. Het draait hier niet om de effecten van deze consumptie, maar wel het feit dat we niet meer online gaan om dingen te ‘hebben’, maar om te gebruiken. We lezen een nieuwsartikel om meteen door te klikken naar het volgende. Het digitale bezittingsrecht is volledig uitgehold.

Daarnaast is het feit dat je iets digitaals ‘bezit’ ook volstrekt leeg. Een NFT stelt enkel dat jij de echte eigenaar bent van een bepaald object, zoals bijvoorbeeld een JPG. Maar als deze afbeelding online staat, wat houdt mij dan tegen om deze afbeelding zelf te downloaden en als schermachtergrond op mijn PC te gebruiken? Op papier is het een interessant concept. In de realiteit maakt het me als alledaagse webgebruiker weinig uit of ik aan iemand kan tonen dat ik de rechtmatige eigenaar ben. Ik gebruik, lees of bekijk, en klaar. Daarmee wordt je bezit al snel waardeloos.

NFT: weg ermee?

Los daarvan zijn er nog een heleboel nadelen verbonden aan NFT’s die een aanzienlijke hindernis zullen vormen waardoor de technologie misschien niet van de grond komt, zoals bijvoorbeeld de gigantische ecologische voetafdruk. Het lijkt me wel wat onvoorzichtig om te zeggen dat NFT’s niet hun eigen nut zullen hebben. Ze vormen inderdaad een leuke manier voor kunstenaars om hun werken direct bij het publiek te krijgen. In de gamewereld zou het volgens enkelen alvast veel praktischer kunnen zijn. Games waarin verscheidene voorwerpen een zekere waarde hebben kunnen van NFT’s gebruik maken. Spelers zouden deze voorwerpen dan met elkaar kunnen ruilen

Zullen we binnenkort allemaal een eigen NFT-portefeuille hebben met daarin onze diploma’s, medische dossiers en de aankoopakte van ons huis? Als je het mij vraagt niet. NFT’s zijn een nu rage, maar zullen binnenkort terug naar hun niche-publiek kruipen. De voordelen wegen niet op tegen de nadelen, en de technologie spreekt het alledaagse publiek niet echt aan. Maar zoals steeds kan het in de digitale wereld alle kanten uit.