Darwin en e-commerce
In onze vorige blogpost vertelden we dat de Belgische e-commerce goed boert. Dat wordt ook bevestigd door recent vrijgegeven cijfers van Ogone, dat het betaalverkeer regelt voor 85 procent van de Belgische webwinkels. In 2009 werd er voor 705 miljoen euro aan online producten gekocht. Dat is liefst twintig procent meer dan in 2008.
Het aantal transacties groeide nog sneller, met 31 procent. In de lift zitten toerisme, ticketverkoop, boeken, cd’s en dvd’s en consumentenelektronica. De gebruiker lijkt dus geleidelijk aan zijn weg naar e-commerce te vinden. Maar dat ging niet zonder slag of stoot.
Eerst moest de gebruiker een computer kopen en er leren mee werken. Nadien vertrouwd raken met het internet, dat nieuwe en fantastische communicatiemedium. Dat heeft allemaal tijd gevraagd, want in tegenstelling tot wat een zekere elite in de internetbranche al te vaak denkt, heeft de consument tijd nodig om zich aan te passen aan nieuwe technologieën, producten, functies en marketingconcepten die op de markt worden gegooid.
Waarom zou de consument online kopen in een land met een van de dichtste winkelnetwerken van Europa? Hij heeft hier alles binnen handbereik en er zijn enkele factoren die een natuurlijke argwaan bij hem uitlokken: geen fysiek contact met het product bijvoorbeeld.
Wie bestelt bij de slager een steak zonder hem eerst te zien? Wie koopt een paar schoenen zonder ze te passen? Of een koelkast zonder uitleg door een echte verkoper? Of nog: is de informatie op die website te vertrouwen? Zijn de transacties wettelijk geregeld? Zijn ze veilig? Wat met de snelheid, de kwaliteit en kosten van de levering? Is er een dienst na verkoop?
Voorzichtige toenadering
Maar niet alleen de internetgebruiker moet tijd, geld en energie investeren om zich een weg te banen in e-commerce. Ook de e-handelaars moeten aftasten hoe ze de online consument – die in elke surfer potentieel aanwezig is – konden verleiden tot online aankopen.
Nochtans zijn er voldoende troeven: een comfortabele winkel die de klok rond open is. Een quasi onbeperkt aanbod aan producten, aangepast aan de noden en het koopgedrag van de klant en vaak nog aan veel betere prijzen. Massa’s productinformatie en de mogelijkheid om onmiddellijk te vergelijken met aanbiedingen bij de concurrent. En gangbare betaalmethoden zoals overschrijvingen met een bank- of kredietkaart.
Om de consument te overtuigen van al die voordelen, verricht het fenomeen eBay sinds 2005 in België baanbrekend werk. Plots vond de consument kopen en verkopen op het internet heel gewoon. Veel internetgebruikers zijn zo heel spontaan aan e-commerce begonnen. Een reuzensprong in het e-commerceverhaal.
Is er dan geen werk meer aan de winkel? Toch wel. Net als overal is Darwin ook in de e-commerce in het spel. In deze jungle van producten die online te koop zijn, geldt het recht van de sterkste. De verkoop van ontastbare producten zoals reizen of concerttickets doet het merkelijk beter dan pakweg die van een steak. Maar binnen een paar jaar vinden we het vast heel gewoon om ook ons eten online te kopen. Smakelijk!
