Wallonië draait op verouderde informatica?

Bij extrapolatie trekt het vorig nummer van dit blad ook de aandacht op de steeds terugkerende klacht dat KMO’s te weinig investeren in IT en niet alleen in
Wallonië! In vergelijking met hun grote broers investeren KMO’s een te laag percentage van hun omzet in IT.

Daardoor zou hun productiviteit, klantenbinding, innovatiekracht, kortom hun toekomst in gevaar komen. Steeds opnieuw wordt de overheid ter hulp geroepen om met fiscale stimuli of subsidies de KMOsector – inderdaad belangrijk voor de toekomst van de maatschappij – van een gewisse ondergang te redden.

Getuigenissen van 65 ondernemers, vooral KMO’s, opgetekend tijdens 27 discussieavonden doorheen gans Vlaanderen tijdens de periode maart-mei 2006 (www.eentoekomstvooruwkinderen.be) maken brandhout van deze redenering. In een definitief gemondialiseerde economie hangt de verzekering van onze toekomstige welvaart af van ons internationaal ondernemerschap en van onze creativiteit en niet van investeringen in IT.

Marktkennis, inzicht waar de toekomstige wereldwijde noden zitten, in de meest diverse sectoren, durven dromen, er als eerste bij zijn, zijn inzichten durven delen met partners om samen sneller deze droom te realiseren, durven delokaliseren: enkel dat zal toekomstige jobs bij ons verzekeren. Dus eerst dé droom, hét project: bij de realisatie er van – liefst samen met partners verspreid over gans de wereld – volgen de IT-investeringen als vanzelf.

Of anders gezegd : lage investeringen in IT in een bepaalde regio zijn een teken van beperkt internationaal ondernemerschap. Het is niet door ‘Kurieren am Symptomen’ dat de onderliggende ziekte van deficiënt entrepreneurship genezen wordt. Hier nochtans twee eenvoudige maatregelen die de overheid op korte termijn kan nemen, die leven en werk van de KMO eenvoudiger maakt, waardoor ze terug meer tijd aan hun – internationale – klant kunnen besteden en waardoor de IT-penetratie in hun regio een boost krijgt.

Eén. Overheid maak a.u.b. snel komaf met de verplichte opslag van documenten van zeven jaar. Een beperking tot vijf jaar zal meer KMO’s aansporen om volledig elektronisch te gaan. Nu neemt men ‘voor alle zekerheid’ nog een papieren uitdraai, gedeeltelijk ook uit schrik dat men in de loop van de zeven jaar, bij wisseling van systeem, zal moeten overgaan tot een dure migratie van gegevens. Of erger nog: de KMO blijft volledig op papier verder werken. Dankzij de elektronische controlemiddelen kan ook de fiscus sneller tot controle overgaan.

Twee: de elektronische aanbestedingen. Federale overheid wacht a.u.b. niet langer om een e-tenderingmodule te ontwikkelen. De bestekken gepubliceerd in het ‘Bulletin der aanbestedingen’, de bijlage van het e-Staatsblad, kunnen vandaag reeds elektronisch geraadpleegd worden. Toch zijn het vooral nog de ‘grote jongens’ die aan aanbestedingen van de overheid deelnemen. Aanbestedingen moeten nog steeds op tijd en stond ‘op papier’ en voorzien van de nodige handtekeningen en attesten ingediend worden. KMO’s ontzeggen zich de moeite van deze papieren rompslomp.

Dankzij onze elektronische identiteitskaart is het nochtans een koud kunstje om snel en goedkoop een e-tenderingmodule te ontwikkelen die de 200.000 andere (kleine) ondernemingen in staat stelt om – papierloos – zonder zich te verplaatsen, deel te nemen aan offertevragen van onze diverse overheden. De eID garandeert zowel identificatie als authentificatie van de indiener alsook de beveiliging en de onweerlegbaarheid van de offertes.

Karel Uyttendaele is voormalig directeur van Agoria en voormalig kabinetschef van de staatssecretaris voor Informatisering van de Staat.